Psalms 112

Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!

Övgüler sunun RAB’be! Ne mutlu RAB’den korkan insana, O’nun buyruklarından büyük zevk alana!

Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;

Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.

Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.

Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;

Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;

Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;

Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB’be güvenir.

fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;

Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.

[] Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.

Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.