Psalms 5

(Til sangmesteren. El-hannehilot. En salme af David.) HERRE, lytt til mit Ord og agt på mit suk,
خداوندا، دعای مرا بشنو و به زاری من توجّه فرما!
lån Øre til mit Nødråb, min Konge og Gud, thi jeg beder til dig!
ای پادشاه و ای خدای من، به فریاد من گوش فرا ده. من به درگاه تو دعا می‌کنم.
Årle hører du, HERRE, min Røst, årle bringer jeg dig min Sag og spejder.
خداوندا، سحرگاهان آواز زاری مرا می‌شنوی و هر صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و انتظار می‌کشم.
Thi du er ikke en Gud, der ynder Ugudelighed, den onde kan ikke gæste dig,
زیرا تو ای خدا، از شرارت بیزار هستی و گناهکاران به بارگاهت راه ندارند.
for dig skal Dårer ej træde frem, du hader hver Udådsmand,
متکبّران در پیشگاه تو نخواهند ایستاد و از همهٔ شریران نفرت داری.
tilintetgør dem, der farer med Løgn; en blodstænkt, svigefuld Mand er HERREN en Afsky.
دروغگویان را نابود می‌سازی، و از مردم قاتل و فریبکار بیزاری.
Men jeg kan gå ind i dit Hus af din store Nåde og vendt mod dit hellige Tempel bøje mig i din Frygt.
امّا به‌خاطر محبّت عظیم تو، من می‌توانم به خانهٔ تو داخل شوم و در معبد مقدّست، تو را با احترام پرستش نمایم.
Så led mig for mine Fjenders Skyld i din Retfærd, HERRE, jævn din Vej for mit Ansigt!
خداوندا، دشمنان بسیار دارم، مرا به راه راستی و عدالت هدایت نما.
Thi blottet for Sandhed er deres Mund, deres Hjerte en Afgrund, Struben en åben Grav, deres Tunge er glat.
راستی در دهان ایشان نیست، دلهایشان از شرارت پُر است، گلوی ایشان مانند گور است و زبانی ریاكار دارند.
Døm dem, o Gud, lad dem falde for egne Rænker, bortstød dem for deres Synders Mængde, de trodser jo dig.
خدایا، آنها را به سزای كارهایشان برسان و در دام خودشان گرفتارشان کن. به‌خاطر سرپیچی‌های زیادشان آنها را از بارگاه خود بران، زیرا علیه تو شورش نموده‌اند.
Lad alle glædes, som lider på dig, evindelig frydes, skærm dem, som elsker dit Navn, lad dem juble i dig!
امّا کسانی را که به تو پناه می‌آورند، شاد گردان تا برای همیشه از خوشی بسرایند. زیرا تو پناهگاه آنان می‌باشی. دلهای آنانی که تو را دوست دارند، از خوشی سرشار ساز.
Thi du velsigner den retfærdige, HERRE, du dækker ham med Nåde som Skjold.
چون تو ای خداوند، راستان را برکت می‌دهی و با سپر محبّت خود از آنان دفاع می‌کنی.