Psalms 120

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

در هنگام سختی به حضور خداوند دعا کردم و او دعایم را مستجاب فرمود.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

خداوندا، مرا از شر مردم دروغگو و از زبان حیله‌گران نجات بده.

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

ای حیله‌گران، خدا با شما چه خواهد کرد و شما را چگونه مجازات خواهد نمود؟

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

با تیرهای جانسوز سربازان و اخگرهای آتشین!

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

زندگی با شما، مانند زندگی در سرزمین ماشک و در بین مردم قیدار است!

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

از زندگی با این مردم که دشمن صلح هستند، بیزار شده‌ام.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

وقتی دربارهٔ صلح حرف می‌زنم، آنها دربارهٔ جنگ صحبت می‌کنند.