Hebrews 3

同蒙天召的圣洁弟兄啊，你们应当思想我们所认为使者、为大祭司的耶稣。

بنابراین ای دوستان من، ای مقدّسینی كه در دعوتی آسمانی شریک هستید، به عیسی كه رسول و كاهن اعظم ایمان ماست چشم بدوزید،

他为那设立他的尽忠，如同摩西在　神的全家尽忠一样。

تا بدانید چقدر به خدایی كه او را برای انجام این كار برگزید، وفادار بود، همان‌طور كه موسی نیز در تمام خانهٔ خدا وفادار بود.

他比摩西算是更配多得荣耀，好像建造房屋的比房屋更尊荣；

کسی‌که خانه‌ای بنا می‌کند، بیش از خود خانه سزاوار احترام است، به همین نحو عیسی نیز بیش از موسی شایسته احترام است.

因为房屋都必有人建造，但建造万物的就是　神。

هر خانه البتّه سازنده‌ای دارد، امّا خدا سازندهٔ همهٔ چیزهاست.

摩西为仆人，在　神的全家诚然尽忠，为要证明将来必传说的事。

موسی در تمام خانهٔ خدا مانند یک خادم باوفا خدمت می‌کرد تا دربارهٔ پیامی كه بعدها می‌باید اعلام شود، شهادت دهد.

但基督为儿子，治理　神的家；我们若将可夸的盼望和胆量坚持到底，便是他的家了。

امّا مسیح به عنوان فرزند و صاحب خانه‌ای وفادار است. ما آن خانه هستیم، به شرطی كه آن اعتماد و اطمینانی را كه امید به ما می‌بخشد تا به آخر محكم نگاه داریم.

圣灵有话说：你们今日若听他的话，

زیرا چنانکه روح‌القدس می‌فرماید: «امروز اگر صدای خدا را بشنوید،

就不可硬著心，像在旷野惹他发怒、试探他的时候一样。

مانند زمانی‌که در بیابان سركشی می‌کردید، تمرّد نكنید. در آن زمان نیاکان شما در بیابان مرا آزمودند.

在那里，你们的祖宗试我探我，并且观看我的作为有四十年之久。

آری، نیاکان شما با وجود آنكه آنچه در چهل سال كرده بودم دیدند، باز مرا امتحان كردند و آزمودند.

所以，我厌烦那世代的人，说：他们心里常常迷糊，竟不晓得我的作为！

به این سبب به آن قوم خشمگین شدم و گفتم: افكار آنها منحرف است و هرگز راههای مرا نیاموختند

我就在怒中起誓说；他们断不可进入我的安息。

و در خشم خود سوگند یاد كردم كه آنها به آرامی من نخواهند رسید.»

弟兄们，你们要谨慎，免得你们中间或有人存著不信的恶心，把永生　神离弃了。

ای دوستان من، مواظب باشید در میان شما كسی نباشد كه قلبی آن‌قدر شریر و بی‌ایمان داشته باشد كه از خدای زنده روی‌گردان شود.

总要趁著还有今日，天天彼此相劝，免得你们中间有人被罪迷惑，心里就刚硬了。

در عوض، برای آنكه هیچ‌یک از شما فریب گناه را نخورد و متمرّد نشود، باید همیشه تا زمانی‌که كلمهٔ «امروز» را بكار می‌بریم، یكدیگر را تشویق نمایید.

我们若将起初确实的信心坚持到底，就在基督里有分了。

زیرا اگر ما اعتماد اولیهٔ خود را تا به آخر نگاه داریم با مسیح شریک هستیم،

经上说：你们今日若听他的话，就不可硬著心，像惹他发怒的日子一样。

یا چنانکه كتاب‌مقدّس می‌فرماید: «امروز اگر صدای او را بشنوید، مانند زمانی‌که سركشی كردید، تمرّد نكنید.»

那时，听见他话惹他发怒的是谁呢？岂不是跟著摩西从埃及出来的众人吗？

چه كسانی صدای خدا را شنیدند و سركشی كردند؟ آیا همان كسانی نبودند كه با هدایت موسی از مصر بیرون آمدند؟

　神四十年之久，又厌烦谁呢？岂不是那些犯罪、尸首倒在旷野的人吗？

و خدا نسبت به چه كسانی مدّت چهل سال خشمگین بود؟ آیا نسبت به همان كسانی نبود كه گناه ورزیدند و در نتیجه اجسادشان در بیابانها افتاد؟

又向谁起誓，不容他们进入他的安息呢；岂不是向那些不信从的人吗？

و خدا برای چه كسانی سوگند یاد كرد كه به آرامی او نخواهند رسید؟ مگر برای كسانی نبود كه به هیچ‌وجه حاضر نشدند به او توکّل نمایند؟

这样看来，他们不能进入安息是因为不信的缘故了。

پس می‌بینیم كه بی‌ایمانی، مانع ورود آنها به آرامی موعود گردید.