Psalms 124

«لَوْلاَ الرَّبُّ الَّذِي كَانَ لَنَا». لِيَقُلْ إِسْرَائِيلُ:

ای قوم اسرائیل جواب بدهید. اگر خداوند با ما نمی‌بود، چه می‌شد؟

«لَوْلاَ الرَّبُّ الَّذِي كَانَ لَنَا عِنْدَ مَا قَامَ النَّاسُ عَلَيْنَا،

اگر خداوند پشتیبان ما نمی‌بود، وقتی دشمنان بر ما حمله کردند،

إِذًا لاَبْتَلَعُونَا أَحْيَاءً عِنْدَ احْتِمَاءِ غَضَبِهِمْ عَلَيْنَا،

آنگاه آنها در خشم و غضب خود ما را می‌بلعیدند.

إِذًا لَجَرَفَتْنَا الْمِيَاهُ، لَعَبَرَ السَّيْلُ عَلَى أَنْفُسِنَا.

بعد سیل خروشان ما را با خود می‌برد و آب از سرِ ما می‌گذشت

إِذًا لَعَبَرَتْ عَلَى أَنْفُسِنَا الْمِيَاهُ الطَّامِيَةُ».

و در گردابها غرق می‌شدیم.

مُبَارَكٌ الرَّبُّ الَّذِي لَمْ يُسْلِمْنَا فَرِيسَةً لأَسْنَانِهِمْ.

خداوند را سپاس باد که ما را شکار دندانهای آنها نساخت.

انْفَلَتَتْ أَنْفُسُنَا مِثْلَ الْعُصْفُورِ مِنْ فَخِّ الصَّيَّادِينَ. الْفَخُّ انْكَسَرَ، وَنَحْنُ انْفَلَتْنَا.

مانند پرنده‌ای از دام صیاد جستیم، دام پاره شد و ما آزاد شدیم.

عَوْنُنَا بِاسْمِ الرَّبِّ، الصَّانِعِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ.

خداوندی که آسمان و زمین را آفرید مددکار ماست.