Nahum 3

vae civitas sanguinum universa mendacii dilaceratione plena non recedet a te rapina

Ουαι εις την πολιν των αιματων ολη ειναι πληρης ψευδους και αρπαγης το θηραμα δεν απολειπει.

vox flagelli et vox impetus rotae et equi frementis et quadrigae ferventis equitis ascendentis

Φωνη μαστιγων ακουεται και φωνη θορυβου τροχων και ιππων ορμωντων και αρματων αναπηδωντων,

et micantis gladii et fulgurantis hastae et multitudinis interfectae et gravis ruinae nec est finis cadaverum et corruent in corporibus suis

ιππεως αναβαινοντος και �ομφαιας στιλβουσης και λογχης εξαστραπτουσης, και πληθος τραυματιζομενων και μεγας αριθμος πτωματων, και δεν ειναι τελος των πτωματων προσκοπτουσιν εις τα πτωματα αυτων

propter multitudinem fornicationum meretricis speciosae et gratae et habentis maleficia quae vendidit gentes in fornicationibus suis et familias in maleficiis suis

απο του πληθους των πορνειων της θελκτικης πορνης, της εμπειρου εις γοητειας, ητις πωλει εθνη δια των πορνειων αυτης και φυλας δια των γοητειων αυτης.

ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et revelabo pudenda tua in facie tua et ostendam gentibus nuditatem tuam et regnis ignominiam tuam

Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, λεγει ο Κυριος των δυναμεων και θελω ανασηκωσει τα κρασπεδα σου επι το προσωπον σου, και θελω δειξει εις τα εθνη την αισχυνην σου και εις τα βασιλεια την ατιμιαν σου.

et proiciam super te abominationes et contumeliis te adficiam et ponam te in exemplum

Και θελω �ιψει βδελυραν ακαθαρσιαν επι σε και θελω σε καταισχυνει και θελω σε καταστησει εις θεαμα.

et erit omnis qui viderit te resiliet a te et dicet vastata est Nineve quis commovebit super te caput unde quaeram consolatorem tibi

Και παντες οι βλεποντες σε θελουσι φευγει απο σου και θελουσι λεγει, Η Νινευη ηρημωθη τις θελει συλλυπηθη αυτην; ποθεν θελω ζητησει παρηγορητας δια σε;

numquid melior es ab Alexandria populorum quae habitat in fluminibus aqua in circuitu eius cuius divitiae mare aquae muri eius

εισαι καλητερα της Νω Αμμων, της κειμενης μεταξυ των ποταμων, της περικυκλουμενης απο υδατων, της οποιας προμαχων ητο η θαλασσα και τειχος αυτης το πελαγος;

Aethiopia fortitudo et Aegyptus et non est finis Africa et Lybies fuerunt in auxilio tuo

Η Αιθιοπια ητο η ισχυς αυτης και η Αιγυπτος και αλλοι απεραντοι η Φουθ και οι Λιβυες ησαν οι βοηθοι σου.

sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem parvuli eius elisi sunt in capite omnium viarum et super inclitos eius miserunt sortem et omnes optimates eius confixi sunt in conpedibus

Αλλα και αυτη μετωκισθη, υπηγεν εις αιχμαλωσιαν, τα δε νηπια αυτης συνετριφθησαν επι των ακρων πασων των οδων και ερριψαν κληρους επι τους ενδοξους αυτης ανδρας, και παντες οι μεγιστανες αυτης εδεθησαν με αλυσεις.

et tu ergo inebriaberis eris despecta et tu quaeres auxilium ab inimico

Και συ θελεις μεθυσθη, θελεις μενει αφανης και συ θελεις ζητησει δυναμιν εναντιον του εχθρου.

omnes munitiones tuae sicuti ficus cum grossis suis si concussae fuerint cadent in os comedentis

Παντα τα οχυρωματα σου θελουσιν εισθαι ως συκαι με τα πρωτοφανη συκα αυτων εαν σεισθωσι, θελουσι βεβαιως πεσει εις το στομα του τρωγοντος.

ecce populus tuus mulieres in medio tui inimicis tuis adapertione pandentur portae terrae tuae devorabit ignis vectes tuos

Ιδου, ο λαος σου ειναι γυναικες εν μεσω σου αι πυλαι της γης σου θελουσιν εισθαι ολως ανεωγμεναι εις τους εχθρους σου το πυρ θελει καταφαγει τους μοχλους σου.

aquam propter obsidionem hauri tibi extrue munitiones tuas intra in lutum et calca subigens tene laterem

Ανασυρον εις σεαυτον υδωρ δια την πολιορκιαν, ενδυναμωσον τα οχυρωματα σου εισελθε εις τον πηλον και πατησον την αργιλλον, επισκευασον την κεραμικην καμινον

ibi comedet te ignis peribis gladio devorabit te ut bruchus congregare ut bruchus multiplicare ut lucusta

εκει θελει σε καταφαγει το πυρ η �ομφαια θελει σε εξολοθρευσει, θελει σε καταφαγει ως βρουχος πληθυνου ως βρουχος, πληθυνου ως ακρις.

plures fecisti negotiationes tuas quam stellae sunt caeli bruchus expansus est et avolavit

Επληθυνας τους εμπορους σου υπερ τα αστρα του ουρανου ο βρουχος εξηπλωθη και εξεπεταξεν.

custodes tui quasi lucustae et parvuli tui quasi lucustae lucustarum quae considunt in sepibus in die frigoris sol ortus est et avolaverunt et non est cognitus locus earum ubi fuerint

Οι μεγιστανες σου ειναι ως ακριδες και οι σατραπαι σου ως μεγαλαι ακριδες, αιτινες επικαθηνται επι τους φραγμους εν ημερα ψυχους αλλ οταν ο ηλιος ανατειλη, φευγουσι και ο τοπος αυτων δεν γνωριζεται που ησαν.

dormitaverunt pastores tui rex Assur sepelientur principes tui latitavit populus tuus in montibus et non est qui congreget

Οι ποιμενες σου ενυσταξαν, βασιλευ της Ασσυριας οι δυνατοι σου απεκοιμηθησαν ο λαος σου εσκορπισθη επι τα ορη και δεν υπαρχει ο συναγων.

non est obscura contritio tua pessima est plaga tua omnes qui audierunt auditionem tuam conpresserunt manum super te quia super quem non transiit malitia tua semper

Δεν ειναι ιασις εις το συντριμμα σου η πληγη σου ειναι χαλεπη παντες οι ακουοντες την αγγελιαν σου θελουσι κροτησει χειρας επι σε διοτι επι τινα δεν επηλθε παντοτε η κακια σου;