Psalms 39

pro victoria Idithun canticum David dixi custodiam vias meas ne peccem in lingua mea custodiam os meum silentio donec est impius contra me

Karar verdim: “Adımlarıma dikkat edeceğim, Dilimi günahtan sakınacağım; Karşımda kötü biri oldukça, Ağzıma gem vuracağım.”

obmutui silentio tacui de bono et dolor meus conturbatus est

Dilimi tutup sustum, Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile. Acım alevlendi,

incaluit cor meum in medio mei in meditatione mea incensus sum igni

Yüreğim tutuştu içimde, Ateş aldı derin derin düşünürken, Şu sözler döküldü dilimden:

locutus sum lingua mea ostende mihi Domine finem meum et mensuram dierum meorum quae sit ut sciam quid mihi desit

“Bildir bana, ya RAB, sonumu, Sayılı günlerimi; Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!

ecce breves posuisti dies meos et vita mea quasi non sit in conspectu tuo omnia enim vanitas omnis homo stans semper

Yalnız bir karış ömür verdin bana, Hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çağında bile. Sela

tantum in imagine ambulat homo tantum frustra turbatur congregat et ignorat cui dimittat ea

“Bir gölge gibi dolaşır insan, Boş yere çırpınır, Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.

nunc ergo quid expecto Domine praestolatio mea tu es

“Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab? Umudum sende.

ab omnibus iniquitatibus meis libera me obprobrium stulto ne ponas me

Kurtar beni bütün isyanlarımdan, Aptalların hakaretine izin verme.

obmutui non aperiam os meum quia tu fecisti

Sustum, açmayacağım ağzımı; Çünkü sensin bunu yapan.

tolle a me plagas tuas

Uzaklaştır üzerimden yumruklarını, Tokadının altında mahvoldum.

a contentione manus tuae ego consumptus sum in increpationibus pro iniquitate corripuisti virum et posuisti quasi tineam desiderabilia eius verumtamen vanitas omnis homo semper

Sen insanı suçundan ötürü Azarlayarak yola getirirsin, Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri. Her insan bir soluktur sadece. Sela

audi orationem meam Domine et clamorem meum exaudi ad lacrimam meam ne obsurdescas quia advena ego sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei

“Duamı işit, ya RAB, Kulak ver yakarışıma, Gözyaşlarıma kayıtsız kalma! Çünkü ben bir garibim senin yanında, Bir yabancı, atalarım gibi.

parce mihi ut rideam antequam vadam et non subsistam

Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”