Ezekiel 7

Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

et factus est sermo Domini ad me dicens

Και συ, υιε ανθρωπου, ακουσον ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς την γην του Ισραηλ. Τελος, το τελος ηλθεν επι τα τεσσαρα ακρα της γης.

et tu fili hominis haec dicit Dominus Deus terrae Israhel finis venit finis super quattuor plagas terrae

Το τελος ηλθε τωρα επι σε και θελω αποστειλει επι σε την οργην μου και θελω σε κρινει κατα τας οδους σου και θελω ανταποδωσει επι σε παντα τα βδελυγματα σου.

nunc finis super te et emittam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et ponam contra te omnes abominationes tuas

Και ο οφθαλμος μου δεν θελει σε φεισθη και δεν θελω ελεησει αλλα θελω ανταποδωσει επι σε τας οδους σου, και θελουσιν εισθαι εν μεσω σου τα βδελυγματα σου και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

et non parcet oculus meus super te et non miserebor sed vias tuas ponam super te et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego Dominus

Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Κακον, εν κακον, ιδου, ερχεται

haec dicit Dominus Deus adflictio una adflictio ecce venit

τελος ηλθε, το τελος ηλθεν εξηγερθη κατα σου ιδου, εφθασεν.

finis venit venit finis evigilavit adversum te ecce venit

Η πρωια ηλθεν επι σε, κατοικε της γης ο καιρος ηλθεν, η ημερα της καταστροφης επλησιασε και ουχι αγαλλιασις των ορεων.

venit contractio super te qui habitas in terra venit tempus prope est dies occisionis et non gloriae montium

Τωρα ευθυς θελω εκχεει την οργην μου επι σε και θελω συντελεσει τον θυμον μου επι σε και θελω σε κρινει κατα τας οδους σου και ανταποδωσει επι σε παντα τα βδελυγματα σου.

nunc de propinquo effundam iram meam super te et conpleam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et inponam tibi omnia scelera tua

Και ο οφθαλμος μου δεν θελει φεισθη και δεν θελω ελεησει κατα τας οδους σου θελω σοι ανταποδωσει, και θελουσιν εισθαι τα βδελυγματα σου εν μεσω σου και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος ο πατασσων.

et non parcet oculus meus neque miserebor sed vias tuas inponam tibi et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego sum Dominus percutiens

Ιδου, η ημερα, ιδου, ηλθεν η πρωια εφανη η �αβδος ηνθησεν η υπερηφανια εβλαστησεν.

ecce dies ecce venit egressa est contractio floruit virga germinavit superbia

Η βια ηυξηνθη εις �αβδον ανομιας ουδεις εξ αυτων θελει μεινει ουτε εκ του πληθους αυτων ουτε εκ των θορυβουντων εξ αυτων και δεν θελει υπαρχει ο πενθων δι αυτους.

iniquitas surrexit in virga impietatis non ex eis et non ex populo neque ex sonitu eorum et non erit requies in eis

Ο καιρος ηλθεν, η ημερα επλησιασεν ας μη χαιρη ο αγοραζων και ας μη θρηνη ο πωλων, διοτι ειναι οργη επι παν το πληθος αυτης.

venit tempus adpropinquavit dies qui emit non laetetur et qui vendit non lugeat quia ira super omnem populum eius

Διοτι ο πωλητης δεν θελει επιστρεψει εις το πωληθεν, αν και ευρισκηται ετι μεταξυ των ζωντων επειδη η ορασις η περι παντος του πληθους αυτων δεν θελει στραφη οπισω και ουδεις θελει στερεωσει εαυτον, του οποιου η ζωη ειναι εν τη ανομια αυτου.

quia qui vendit ad id quod vendidit non revertetur et adhuc in viventibus vita eorum visio enim ad omnem multitudinem eius non regredietur et vir in iniquitate vitae suae non confortabitur

Εσαλπισαν εν σαλπιγγι και ητοιμασθησαν τα παντα πλην ουδεις υπαγει εις τον πολεμον, διοτι η οργη μου ειναι επι παν το πληθος αυτης.

canite tuba praeparentur omnes et non est qui vadat ad proelium ira enim mea super universum populum eius

Η μαχαιρα ειναι εξωθεν και ο λοιμος και η πεινα εσωθεν ο εν τω αγρω θελει τελευτησει εν μαχαιρα, τον δε εν τη πολει, η πεινα και ο λοιμος θελουσι καταφαγει αυτον.

gladius foris pestis et fames intrinsecus qui in agro est gladio morietur et qui in civitate pestilentia et fame devorabuntur

Και οσοι εξ αυτων εκφυγωσι, θελουσι διασωθη και θελουσιν εισθαι επι των ορεων ως αι περιστεραι των κοιλαδων, θρηνουντες παντες ουτοι, εκαστος δια τας ανομιας αυτου.

et salvabuntur qui fugerint ex eis et erunt in montibus quasi columbae convallium omnes trepidi unusquisque in iniquitate sua

Πασαι αι χειρες θελουσι παραλυθη και παντα τα γονατα θελουσι �ευσει ως υδωρ.

omnes manus dissolventur et omnia genua fluent aquis

Και θελουσι περιζωσθη σακκον και φρικη θελει καλυψει αυτους και αισχυνη θελει εισθαι επι παντα τα προσωπα και φαλακρωμα επι πασας τας κεφαλας αυτων.

et accingent se ciliciis et operiet eos formido et in omni facie confusio et in universis capitibus eorum calvitium

Το αργυριον αυτων θελουσι �ιψει εις τας οδους, και το χρυσιον αυτων θελει εισθαι ως ακαθαρσια το αργυριον αυτων και το χρυσιον αυτων δεν θελουσι δυνηθη να λυτρωσωσιν αυτους εν τη ημερα της οργης του Κυριου δεν θελουσι χορτασει τας ψυχας αυτων και δεν θελουσι γεμισει τας κοιλιας αυτων, διοτι εγεινε το προσκομμα της ανομιας αυτων.

argentum eorum foris proicietur et aurum eorum in sterquilinium erit argentum eorum et aurum eorum non valebit liberare eos in die furoris Domini animam suam non saturabunt et ventres eorum non implebuntur quia scandalum iniquitatis eorum factum est

Επειδη την δοξαν του στολισμου αυτων, μετεχειρισθησαν αυτην εις υπερηφανιαν και εκαμον εξ αυτης τας εικονας των βδελυγματων αυτων, τα μισητα αυτων δια τουτο εγω καθιστω αυτην εις αυτους ακαθαρσιαν.

et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo propter hoc dedi eis illud in inmunditiam

Και θελω παραδωσει αυτην εις χειρας αλλοτριων διαρπαγμα και εις τους ασεβεις της γης λαφυρον, και θελουσι βεβηλωσει αυτην.

et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum et impiis terrae in praedam et contaminabunt illud

Και θελω αποστρεψει το προσωπον μου απ αυτων, και θελουσι βεβηλωσει το αδυτον μου και οι λεηλαται θελουσιν εμβη εις αυτο και βεβηλωσει αυτο.

et avertam faciem meam ab eis et violabunt arcanum meum et introibunt in illud emissarii et contaminabunt illud

Καμε αλυσον, διοτι η γη ειναι πληρης απο κρισεως αιματων και η πολις πληρης καταδυναστειας.

fac conclusionem quoniam terra plena est iudicio sanguinum et civitas plena iniquitate

Δια τουτο θελω φερει τους κακιστους των εθνων και θελουσι κληρονομησει τας οικιας αυτων και θελω καταβαλει την επαρσιν των ισχυρων και τα αγια αυτων θελουσι βεβηλωθη.

et adducam pessimos de gentibus et possidebunt domos eorum et quiescere faciam superbiam potentium et possidebunt sanctuaria eorum

Ολεθρος επερχεται και θελουσι ζητησει ειρηνην και δεν θελει υπαρχει.

angustia superveniente requirent pacem et non erit

Συμφορα επι συμφοραν θελει ερχεσθαι και αγγελια θελει φθανει επ αγγελιαν τοτε θελουσι ζητησει παρα προφητου ορασιν και θελει χαθη ο νομος απο του ιερεως και η βουλη απο των πρεσβυτερων.

conturbatio super conturbationem veniet et auditus super auditum et quaerent visionem de propheta et lex peribit a sacerdote et consilium a senioribus

Ο βασιλευς θελει πενθησει και ο αρχων θελει ενδυθη αφανισμον και αι χειρες του λαου της γης θελουσι παραλυθη κατα τας οδους αυτων θελω καμει εις αυτους και κατα τας κρισεις αυτων θελω κρινει αυτους, και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

rex lugebit et princeps induetur maerore et manus populi terrae conturbabuntur secundum viam eorum faciam eis et secundum iudicia eorum iudicabo eos et scient quia ego Dominus