Ecclesiastes 11

Ριψον τον αρτον σου επι προσωπον των υδατων διοτι εν ταις πολλαις ημεραις θελεις ευρει αυτον.

mitte panem tuum super transeuntes aquas quia post multa tempora invenies illum

Δος μεριδιον εις επτα και ετι εις οκτω διοτι δεν εξευρεις τι κακον θελει γεινει επι της γης.

da partem septem necnon et octo quia ignoras quid futurum sit mali super terram

Εαν τα νεφη ηναι πληρη, θελουσι διαχυσει βροχην επι την γην και εαν δενδρον πεση προς τον νοτον η προς τον βορραν, εν τω τοπω οπου πεση το δενδρον, εκει θελει μεινει.

si repletae fuerint nubes imbrem super terram effundent si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem in quocumque loco ceciderit ibi erit

Οστις παρατηρει τον ανεμον, δεν θελει σπειρει και οστις θεωρει τα νεφη, δεν θελει θερισει.

qui observat ventum non seminat et qui considerat nubes numquam metet

Καθως δεν γνωριζεις τις η οδος του ανεμου ουδε τινι τροπω μορφονονται τα οστα εν τη κοιλια της κυοφορουσης, ουτω δεν γνωριζεις τα εργα του Θεου, οστις καμνει τα παντα.

quomodo ignoras quae sit via spiritus et qua ratione conpingantur ossa in ventre praegnatis sic nescis opera Dei qui fabricator est omnium

Σπειρε τον σπορον σου το πρωι, και την εσπεραν ας μη ησυχαση η χειρ σου διοτι δεν εξευρεις τι θελει ευδοκιμησει, τουτο η εκεινο, η εαν και τα δυο ηναι επισης αγαθα.

mane semina sementem tuam et vespere ne cesset manus tua quia nescis quid magis oriatur hoc an illud et si utrumque simul melius erit

Γλυκυ βεβαια ειναι το φως, και ευαρεστον εις τους οφθαλμους να βλεπωσι τον ηλιον

dulce lumen et delectabile est oculis videre solem

αλλα και εαν ο ανθρωπος ζηση ετη πολλα και ευφραινηται εν πασι τουτοις, ας ενθυμηθη ομως τας ημερας του σκοτους, οτι θελουσιν εισθαι πολλαι. Παντα τα συμβαινοντα ματαιοτης.

si annis multis vixerit homo et in omnibus his laetatus fuerit meminisse debet tenebrosi temporis et dierum multorum qui cum venerint vanitatis arguentur praeterita

Ευφραινου, νεανισκε, εν τη νεοτητι σου και η καρδια σου ας σε χαροποιη εν ταις ημεραις της νεοτητος σου και περιπατει κατα τας επιθυμιας της καρδιας σου και κατα την ορασιν των οφθαλμων σου πλην εξευρε, οτι δια παντα ταυτα ο Θεος θελει σε φερει εις κρισιν.

laetare ergo iuvenis in adulescentia tua et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium

Και αφαιρεσον τον θυμον απο της καρδιας σου, και απομακρυνον την πονηριαν απο της σαρκος σου διοτι η νεοτης και η παιδικη ηλικια ειναι ματαιοτης.

aufer iram a corde tuo et amove malitiam a carne tua adulescentia enim et voluptas vana sunt