Psalms 120

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

Cantique des degrés. Dans ma détresse, c'est à l'Eternel Que je crie, et il m'exauce.

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

Eternel, délivre mon âme de la lèvre mensongère, De la langue trompeuse!

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

Que te donne, que te rapporte Une langue trompeuse?

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Les traits aigus du guerrier, Avec les charbons ardents du genêt.

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

Malheureux que je suis de séjourner à Méschec, D'habiter parmi les tentes de Kédar!

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

Assez longtemps mon âme a demeuré Auprès de ceux qui haïssent la paix.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.

Je suis pour la paix; mais dès que je parle, Ils sont pour la guerre.