Psalms 122

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ευφρανθην οτε μοι ειπον, Ας υπαγωμεν εις τον οικον του Κυριου

Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,

Οι ποδες ημων θελουσιν ιστασθαι εν ταις πυλαις σου, Ιερουσαλημ

Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.

Ιερουσαλημ, η ωκοδομημενη ως πολις συνηρμοσμενη ομου.

Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,

Εκει αναβαινουσιν αι φυλαι, αι φυλαι του Κυριου, κατα το διατεταγμενον εις τον Ισραηλ, δια να δοξολογησωσι το ονομα του Κυριου.

Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.

Διοτι εκει ετεθησαν θρονοι δια κρισιν, οι θρονοι του οικου του Δαβιδ.

Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.

Ζητειτε την ειρηνην της Ιερουσαλημ ας ευτυχωσιν οι αγαπωντες σε.

Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!

Ας ηναι ειρηνη εις τα τειχη σου, αφθονια εις τα παλατια σου.

Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!

Ενεκεν των αδελφων μου και των πλησιον μου, θελω λεγει τωρα, Ειρηνη εις σε

Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!

ενεκεν του οικου Κυριου του Θεου ημων, θελω ζητει το καλον σου.

Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.