Isaiah 23

Η κατα της Τυρου ορασις. Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις διοτι εξωλοθρευθη, ωστε να μη υπαρχη οικια μηδε εισοδος εκ της γης των Κητιαιων ανηγγελθη τουτο προς αυτους.

Et Udsagn om Tyrus. Jamrer, I Tarsisskibe, eders Fæstning er i Grus! De får det at vide på Vejen fra Kyperns Land.

Σιωπησατε, κατοικοι της νησου συ, την οποιαν εγεμισαν οι εμποροι της Σιδωνος, οι διαβαινοντες επι της θαλασσης.

Det er ude med Kystlandets Folk, med Zidons Købmænd, hvis Sendebud for over Havet,

Και το εισοδημα αυτης ειναι ο σπορος του Σιωρ, το θερος του ποταμου, φερομενα δια πολλων υδατων και αυτη εγεινε το εμποριον των εθνων.

de mange Vande, hvis Indkomst var Sjihors Sæd, hvis Vinding Alverdens Varer.

Αισχυνθητι, Σιδων διοτι η θαλασσα ελαλησε, το οχυρωμα της θαλασσης, λεγουσα, Δεν κοιλοπονω ουδε γεννω ουδε ανατρεφω νεους ουδε μεγαλωνω παρθενους.

Skam få du, Zidon, thi Havet siger: "Jeg har ikke haft Veer, jeg fødte ikke, ej har jeg fostret Ynglinge, opfødt Jomfruer!"

Οταν ακουσθη εν Αιγυπτω, θελουσι λυπηθη ακουοντες περι της Τυρου.

Når Rygtet når Ægypten, skælver de ved Rygtet om Tyrus.

Διελθετε εις Θαρσεις ολολυξατε, κατοικοι της νησου.

Drag over til Tarsis og jamrer, I Kystlandets Folk!

Αυτη ειναι η ευθυμος πολις σας, της οποιας η αρχαιοτης ειναι εκ παλαιων ημερων; οι ποδες αυτης θελουσι φερει αυτην μακραν δια να παροικηση.

Er det eders jublende By fra Urtids Dage, hvis Fødder førte den viden om som Gæst?

Τις εβουλευθη τουτο κατα της Τυρου, ητις διανεμει στεμματα, της οποιας οι εμποροι ειναι ηγεμονες, της οποιας οι πραγματευται ειναι οι ενδοξοι της γης;

Hvo satte sig dette for mod det kronede Tyrus, hvis Købmænd var Fyrster, hvis Kræmmere Jordens Adel?

Ο Κυριος των δυναμεων εβουλευθη τουτο, δια να καταισχυνη την υπερηφανιαν πασης δοξης, να εξευτελιση παντα ενδοξον της γης.

Det gjorde Hærskarers HERRE for at vanære Hovmod, skænde al Stolthed, al Jordens Adel.

Διαπερασον την γην σου ως ποταμος, θυγατηρ της Θαρσεις δυναμις πλεον δεν υπαρχει.

Græd, I Tarsisskibe, Havn er der ikke mer!

Εξετεινε την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, εσεισε βασιλεια ο Κυριος εδωκε προσταγην κατα της Χανααν, δια να καταστρεψωσι τα οχυρωματα αυτης.

Han udrakte Hånden mod Havet, rystede Riger, HERREN samled Folk for at jævne Kana'ans Fæstninger.

Και ειπε, δεν θελεις αγαλλεσθαι πλεον, παρθενε κατατεθλιμμενη, θυγατηρ της Σιδωνος σηκωθητι, περασον προς τους Κητιαιους ουδε εκει θελεις εχει αναπαυσιν.

Han sagde: "Aldrig mer skal du juble, du voldtagne Jomfru, Zidons Datter! Stå op, drag over til Kypern, selv der skal du ej finde Hvile!"

Ιδου, η γη των Χαλδαιων ουτος ο λαος δεν υπηρχεν ο Ασσυριος εθεμελιωσεν αυτον δια τους κατοικουντας την ερημον ηγειραν τους πυργους αυτης, υψωσαν τα παλατια αυτης και κατεστησεν αυτην ερειπια.

Se til Kyprioternes Land! Søfarere grunded det Folk; de rejste dets Vagttårne, Byer og Borge. Han gjorde det til en Ruinhob.

Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις διοτι ηρημωθη το οχυρωμα σας.

Jamrer, I Tarsisskibe, eders Fæstning er i Grus!

Και εν εκεινη τη ημερα η Τυρος θελει λησμονηθη εβδομηκοντα ετη, κατα τας ημερας ενος βασιλεως μετα δε τα εβδομηκοντα ετη θελει εισθαι εν τη Τυρω ως ασμα της πορνης.

På hin Dag skal Tyrus gå ad Glemme i halvfjerdsindstyve År, som i een Konges Dage. Men efter halvfjerdsindstyve Års Forløb skal det gå med Tyrus som med Skøgen i Visen:

Λαβε κιθαραν, περιελθε την πολιν, πορνη λησμονημενη, παιζε γλυκα, αδε πολλα ασματα, δια να σε ενθυμηθωσι.

Tag din Citer, gå rundt i Byen, du glemte Skøge, leg smukt på Strenge, syng, hvad du kan, så du kommes i Hu!"

Και μετα τα εβδομηκοντα ετη, ο Κυριος θελει επισκεφθη την Τυρον και αυτη θελει επιστρεψει εις το μισθωμα αυτης, και θελει πορνευεσθαι μετα παντων των βασιλειων του κοσμου επι προσωπου της γης.

Efter halvfjerdsindstyve Års Forløb vil HERREN se til Tyrus; det skal atter modtage Skøgeløn og bole med Alverdens Riger på den vide Jord.

Και το εμποριον αυτης και το μισθωμα αυτης θελει αφιερωθη εις τον Κυριον δεν θελει θησαυρισθη ουδε ταμιευθη διοτι το εμποριον αυτης θελει εισθαι δια τους κατοικουντας ενωπιον του Κυριου δια να τρωγωσιν εις χορτασμον και να εχωσιν ενδυματα πολυχρονια.

Men dets Vinding og Skøgeløn skal helliges HERREN; den skal ikke gemmes hen eller lægges op; dem, der bor for HERRENs Åsyn, skal dets Vinding tjene til Føde, Mættelse og prægtige Klæder.