Psalms 82

Ψαλμος του Ασαφ. Ο Θεος ισταται εν τη συναξει των δυνατων αναμεσον των θεων θελει κρινει.

اَللهُ قَائِمٌ فِي مَجْمَعِ اللهِ. فِي وَسْطِ الآلِهَةِ يَقْضِي:

Εως ποτε θελετε κρινει αδικως, και θελετε προσωποληπτει τους ασεβεις; Διαψαλμα.

«حَتَّى مَتَى تَقْضُونَ جَوْرًا وَتَرْفَعُونَ وُجُوهَ الأَشْرَارِ؟ سِلاَهْ.

Κρινατε τον πτωχον και τον ορφανον καμετε δικαιοσυνην εις τον τεθλιμμενον και πενητα.

اِقْضُوا لِلذَّلِيلِ وَلِلْيَتِيمِ. أَنْصِفُوا الْمَِسْكِينَ وَالْبَائِسَ.

Ελευθερονετε τον πτωχον και τον πενητα λυτρονετε αυτον εκ χειρος των ασεβων.

نَجُّوا الْمَِسْكِينَ وَالْفَقِيرَ. مِنْ يَدِ الأَشْرَارِ أَنْقِذُوا.

Δεν γνωριζουσιν, ουδε νοουσι περιπατουσιν εν σκοτει παντα τα θεμελια της γης σαλευονται.

«لاَ يَعْلَمُونَ وَلاَ يَفْهَمُونَ. فِي الظُّلْمَةِ يَتَمَشَّوْنَ. تَتَزَعْزَعُ كُلُّ أُسُسِ الأَرْضِ.

Εγω ειπα, θεοι εισθε σεις και υιοι Υψιστου παντες

أَنَا قُلْتُ: إِنَّكُمْ آلِهَةٌ وَبَنُو الْعَلِيِّ كُلُّكُمْ.

σεις ομως ως ανθρωποι αποθνησκετε, και ως εις των αρχοντων πιπτετε.

لكِنْ مِثْلَ النَّاسِ تَمُوتُونَ وَكَأَحَدِ الرُّؤَسَاءِ تَسْقُطُونَ».

Αναστα, Θεε, κρινον την γην διοτι συ θελεις κατακληρονομησει παντα τα εθνη.

قُمْ يَا اَللهُ. دِنِ الأَرْضَ، لأَنَّكَ أَنْتَ تَمْتَلِكُ كُلَّ الأُمَمِ.