Psalms 122

Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

En vallfartssång; av David.  Jag gladdes, när man sade till mig:  »Vi skola gå till HERRENS hus.»

Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

 Våra fötter fingo träda in  i dina portar, Jerusalem,

Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

 Jerusalem, du nyuppbyggda stad,  där hus sluter sig väl till hus,

Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

 dit stammarna draga upp,      HERRENS stammar,      efter lagen för Israel,  till att prisa HERRENS namn.

Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

 Ty där äro ställda      domarstolar,  stolar för Davids hus.

Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

 Önsken Jerusalem frid;  ja, dem gånge väl, som älska dig.

Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

 Frid vare inom dina murar,  välgång i dina palats!

Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

 För mina bröders och vänners skull  vill jag tillsäga dig frid.

Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

 För HERRENS, vår Guds, hus' skull  vill jag söka din välfärd.