Psalms 122

En vallfartssång; av David.  Jag gladdes, när man sade till mig:  »Vi skola gå till HERRENS hus.»

He waiata; he pikitanga. Na Rawiri. I koa ahau i ta ratou meatanga mai ki ahau; Tatou ka haere ki te whare o Ihowa.

 Våra fötter fingo träda in  i dina portar, Jerusalem,

E tu ana o matou waewae ki ou tatau, e Hiruharama:

 Jerusalem, du nyuppbyggda stad,  där hus sluter sig väl till hus,

Ko te hanganga o Hiruharama, rite tonu ki to te pa kua tuhonohonoa ki a ia ano..

 dit stammarna draga upp,      HERRENS stammar,      efter lagen för Israel,  till att prisa HERRENS namn.

Haereere ana ki reira nga iwi, nga iwi o Ihowa, ki to Iharaira whakaaturanga, ki te whakawhetai ki te ingoa o Ihowa.

 Ty där äro ställda      domarstolar,  stolar för Davids hus.

Kua whakaturia hoki ki reira nga torona whakawa, nga torona o te whare o Rawiri.

 Önsken Jerusalem frid;  ja, dem gånge väl, som älska dig.

Inoia he ata noho mo Hiruharama: ka whiwhi ki te pai te hunga e aroha ana ki a koe.

 Frid vare inom dina murar,  välgång i dina palats!

Kia mau te rongo ki ou taiepa, me te pai ki ou whare kingi.

 För mina bröders och vänners skull  vill jag tillsäga dig frid.

He mea mo oku teina, mo oku hoa, taku e mea nei, Kia mau te rongo ki roto ki a koe.

 För HERRENS, vår Guds, hus' skull  vill jag söka din välfärd.

He whakaaro ki te whare o Ihowa, o to tatou Atua, ka rapu ahau i te pai mou.