Psalms 141

Pieśń Dawidowa. Panie! wołam do ciebie, pośpiesz się do mnie: posłuchaj głosu mego, gdy wołam do ciebie.

Psalam. Davidov. Prizivljem te, Jahve, k meni pohitaj! Slušaj glas moj kojim tebi vapijem!

Niech będzie przyjemna modlitwa moja, jako kadzidło przed obliczem twoim, a podnoszenie rąk moich jako ofiara wieczorna.

Nek' mi se uzdigne molitva kao kad pred lice tvoje, podizanje mojih ruku nek' bude k'o prinos večernji!

Panie! połóż straż ustom moim; strzeż drzwi warg moich.

Na usta mi, Jahve, stražu postavi i stražare na vrata usana mojih!

Nie nachylaj serca mego do złej rzeczy, abym nie czynił spraw niepobożnych z mężami czyniącymi nieprawość, i żebym się nie karmił rozkoszami ich.

Ne daj da mi se srce zlu prikloni, da bezbožno počinim djela opaka; i u društvu zlotvora da ne blagujem poslastica njihovih!

Niech mię bije sprawiedliwy, a przyjmę to za miłosierdzie; i niech mię gromi, a będzie mi to za najwyborniejszy olejek, który nie zarazi głowy mojej; albowiem jeszczeć modlitwa moja płatna będzie przeciwko złości ich.

Nek' me samo udari pravednik, ljubav je što me kara, al' ulje grešničko neće mi glavu pomazat'; zloći njihovoj oprijet ću se uvijek svojom molitvom.

Niech będą zrzuceni do miejsc opoczystych sędziowie ich, aby słyszeli słowa moje, że były wdzięczne.

Kad strovale niz hridinu suce njihove, razumjet će kako blage bjehu riječi moje.

Jako gdyby kto rąbał i łupał drwa na ziemi, tak się rozlatują kości nasze aż do ust grobowych.

Kao kad orač ore i para zemlju, tako će im se na rubu Podzemlja kosti rasuti.

Ale do ciebie, Panie, Panie! podnoszę oczy moje; w tobie ufam, nie odpychaj duszy mojej.

U te su, Jahve, uprte oči moje, k tebi se utječem, ne daj da mi duša propadne!

Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili, i od sideł czyniących nieprawość.

Čuvaj me od stupice koju postaviše meni, od zamki zločinaca!

Niech wpadną razem w sieci swoje niepobożni, a ja za tem przeminę.

Nek' u vlastite zamke upadnu zlotvori, a ja neka im umaknem!