Psalms 122

En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ευφρανθην οτε μοι ειπον, Ας υπαγωμεν εις τον οικον του Κυριου

Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

Οι ποδες ημων θελουσιν ιστασθαι εν ταις πυλαις σου, Ιερουσαλημ

Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

Ιερουσαλημ, η ωκοδομημενη ως πολις συνηρμοσμενη ομου.

hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

Εκει αναβαινουσιν αι φυλαι, αι φυλαι του Κυριου, κατα το διατεταγμενον εις τον Ισραηλ, δια να δοξολογησωσι το ονομα του Κυριου.

For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

Διοτι εκει ετεθησαν θρονοι δια κρισιν, οι θρονοι του οικου του Δαβιδ.

Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

Ζητειτε την ειρηνην της Ιερουσαλημ ας ευτυχωσιν οι αγαπωντες σε.

Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

Ας ηναι ειρηνη εις τα τειχη σου, αφθονια εις τα παλατια σου.

For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

Ενεκεν των αδελφων μου και των πλησιον μου, θελω λεγει τωρα, Ειρηνη εις σε

For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

ενεκεν του οικου Κυριου του Θεου ημων, θελω ζητει το καλον σου.