Psalms 120

En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè m' te nan tray, mwen te rele Seyè a, li te reponn mwen.

Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

Delivre m' non, Seyè, anba moun k'ap bay manti, anba moun k'ap twonpe moun.

Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

Ipokrit, kisa ou merite Bondye fè ou? Kisa pou l' fè ou an plis?

Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

Eske se avèk flèch pwenti sòlda yo? Eske se avèk chabon gayak tou limen?

Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

Malè pou mwen, paske se tankou si m' te rete nan mitan moun peyi Mechèk, osinon nan mitan moun peyi Keda.

Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

Mwen rete twò lontan ak yon bann moun ki pa renmen viv ak kè poze!

Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

Lè mwen menm m'ap pale yo jan pou yo viv byen yonn ak lòt, yo menm se yon sèl bagay ki nan tèt yo, se fè lagè.