Psalms 82

En salme av Asaf. Gud står i Guds menighet; midt iblandt guder holder han dom:

اَللهُ قَائِمٌ فِي مَجْمَعِ اللهِ. فِي وَسْطِ الآلِهَةِ يَقْضِي:

Hvor lenge vil I dømme urettferdig og holde med de ugudelige? Sela.

«حَتَّى مَتَى تَقْضُونَ جَوْرًا وَتَرْفَعُونَ وُجُوهَ الأَشْرَارِ؟ سِلاَهْ.

Døm den ringe og farløse, la den elendige og fattige få sin rett!

اِقْضُوا لِلذَّلِيلِ وَلِلْيَتِيمِ. أَنْصِفُوا الْمَِسْكِينَ وَالْبَائِسَ.

Redd den ringe og trengende, frels ham fra de ugudeliges hånd!

نَجُّوا الْمَِسْكِينَ وَالْفَقِيرَ. مِنْ يَدِ الأَشْرَارِ أَنْقِذُوا.

De skjønner intet, og de forstår intet, de vandrer i mørke; alle jordens grunnvoller vakler.

«لاَ يَعْلَمُونَ وَلاَ يَفْهَمُونَ. فِي الظُّلْمَةِ يَتَمَشَّوْنَ. تَتَزَعْزَعُ كُلُّ أُسُسِ الأَرْضِ.

Jeg har sagt: I er guder, og I er alle den Høiestes sønner.

أَنَا قُلْتُ: إِنَّكُمْ آلِهَةٌ وَبَنُو الْعَلِيِّ كُلُّكُمْ.

Men sannelig, som mennesker skal I dø, og som en av fyrstene skal I falle.

لكِنْ مِثْلَ النَّاسِ تَمُوتُونَ وَكَأَحَدِ الرُّؤَسَاءِ تَسْقُطُونَ».

Reis dig, Gud, hold dom over jorden! For du har alle hedningene i eie!

قُمْ يَا اَللهُ. دِنِ الأَرْضَ، لأَنَّكَ أَنْتَ تَمْتَلِكُ كُلَّ الأُمَمِ.