Psalms 120

Canto dei pellegrinaggi. Nella mia distretta ho invocato l’Eterno, ed egli m’ha risposto.

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

O Eterno, libera l’anima mia dalle labbra bugiarde, dalla lingua fraudolenta.

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

Che ti sarà dato e che ti sarà aggiunto, o lingua fraudolenta?

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

Frecce di guerriero, acute, con carboni di ginepro.

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Misero me che soggiorno in Mesec, e dimoro fra le tende di Kedar!

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

L’anima mia troppo a lungo ha dimorato con colui che odia la pace!

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

Io sono per la pace; ma, non appena parlo, essi sono per la guerra.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.