Psalms 39

למנצח לידיתון מזמור לדוד אמרתי אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום בעד רשע לנגדי׃
pro victoria Idithun canticum David dixi custodiam vias meas ne peccem in lingua mea custodiam os meum silentio donec est impius contra me
נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר׃
obmutui silentio tacui de bono et dolor meus conturbatus est
חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש דברתי בלשוני׃
incaluit cor meum in medio mei in meditatione mea incensus sum igni
הודיעני יהוה קצי ומדת ימי מה היא אדעה מה חדל אני׃
locutus sum lingua mea ostende mihi Domine finem meum et mensuram dierum meorum quae sit ut sciam quid mihi desit
הנה טפחות נתתה ימי וחלדי כאין נגדך אך כל הבל כל אדם נצב סלה׃
ecce breves posuisti dies meos et vita mea quasi non sit in conspectu tuo omnia enim vanitas omnis homo stans semper
אך בצלם יתהלך איש אך הבל יהמיון יצבר ולא ידע מי אספם׃
tantum in imagine ambulat homo tantum frustra turbatur congregat et ignorat cui dimittat ea
ועתה מה קויתי אדני תוחלתי לך היא׃
nunc ergo quid expecto Domine praestolatio mea tu es
מכל פשעי הצילני חרפת נבל אל תשימני׃
ab omnibus iniquitatibus meis libera me obprobrium stulto ne ponas me
נאלמתי לא אפתח פי כי אתה עשית׃
obmutui non aperiam os meum quia tu fecisti
הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי׃
tolle a me plagas tuas
בתוכחות על עון יסרת איש ותמס כעש חמודו אך הבל כל אדם סלה׃
a contentione manus tuae ego consumptus sum in increpationibus pro iniquitate corripuisti virum et posuisti quasi tineam desiderabilia eius verumtamen vanitas omnis homo semper
שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה אל דמעתי אל תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל אבותי׃
audi orationem meam Domine et clamorem meum exaudi ad lacrimam meam ne obsurdescas quia advena ego sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei
השע ממני ואבליגה בטרם אלך ואינני׃
parce mihi ut rideam antequam vadam et non subsistam