این بُتها مثل مترسکهایی در یک جالیزار هستند،
آنها نمیتوانند چیزی بگویند،
و باید آنها را حمل کرد،
چون خودشان نمیتوانند راه بروند.
از آنها نترسید،
آنها نه میتوانند به شما آسیبی برسانند،
و نه میتوانند برایتان کار خیری انجام دهند.»
Вони, як опудало на огірковім городі, й безмовні, і конче їх носять, бо не ходять вони. Не бійтеся їх, бо не вчинять лихого, і також учинити добро це не в їхній силі!