Psalms 82

خدا در دادگاه آسمانی خود بر مسند قضاوت نشسته قاضیان را محاکمه می‌نماید.

Ψαλμος του Ασαφ. Ο Θεος ισταται εν τη συναξει των δυνατων αναμεσον των θεων θελει κρινει.

«تا به کی با بی‌عدالتی داوری می‌کنید و از ظالمان طرفداری می‌نمایید؟

Εως ποτε θελετε κρινει αδικως, και θελετε προσωποληπτει τους ασεβεις; Διαψαλμα.

از حق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید، و با محتاجان و درماندگان با انصاف رفتار کنید.

Κρινατε τον πτωχον και τον ορφανον καμετε δικαιοσυνην εις τον τεθλιμμενον και πενητα.

آنان را از چنگ ظالمان برهانید.

Ελευθερονετε τον πτωχον και τον πενητα λυτρονετε αυτον εκ χειρος των ασεβων.

«شما احمق و نادان هستید و در جهالت به سر می‌برید، بنابراین عدالت و انصاف در جهان از بین رفته است.

Δεν γνωριζουσιν, ουδε νοουσι περιπατουσιν εν σκοτει παντα τα θεμελια της γης σαλευονται.

من شما را 'خدایان' و 'پسران خدای متعال' خطاب کردم،

Εγω ειπα, θεοι εισθε σεις και υιοι Υψιστου παντες

امّا شما مانند انسانهای دیگر خواهید مُرد و همچون سایر رهبران از دنیا خواهید رفت.»

σεις ομως ως ανθρωποι αποθνησκετε, και ως εις των αρχοντων πιπτετε.

خدایا، بیا و جهان را داوری فرما، زیرا اختیار همهٔ اقوام جهان در دست توست.

Αναστα, Θεε, κρινον την γην διοτι συ θελεις κατακληρονομησει παντα τα εθνη.