Psalms 122

وقتی به من گفتند: «به خانهٔ خداوند برویم.» بسیار خوشحال شدم.

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Io mi sono rallegrato quando m’han detto: Andiamo alla casa dell’Eterno.

اکنون اینجا، در دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم.

I nostri passi si son fermati entro le tue porte, o Gerusalemme;

اورشلیم شهری است بسیار محکم و به هم پیوسته.

Gerusalemme, che sei edificata, come una città ben compatta,

اینجا جایی است که تمام طایفه‌ها می‌آیند، تمام طایفه‌های اسرائیل، تا مطابق اوامر خداوند او را ستایش کنند.

dove salgono le tribù, le tribù dell’Eterno, secondo l’ingiunzione fattane ad Israele, per celebrare il nome dell’Eterno.

در اینجا پادشاهان اسرائیل برای داوری مردم می‌نشستند.

Perché quivi sono posti i troni per il giudizio, i troni della casa di Davide.

برای صلح و سلامتی اورشلیم دعا کنید تا تمام کسانی‌که تو را دوست دارند، سعادتمند گردند.

Pregate per la pace di Gerusalemme! Prosperino quelli che t’amano!

صلح و سلامتی در درون دیوارهای تو و امنیّت در قصرهای تو باد!

Pace sia entro i tuoi bastioni, e tranquillità nei tuoi palazzi!

به‌خاطر خویشاوندان و دوستان خود به اورشلیم می‌گویم: «سلامتی بر تو باد!»

Per amore dei miei fratelli e dei miei amici, io dirò adesso: Sia pace in te!

به‌خاطر خانهٔ خداوند خدای خود، سعادت تو را ای اورشلیم، خواهانم.

Per amore della casa dell’Eterno, dell’Iddio nostro, io procaccerò il tuo bene.