Psalms 114

وقتی بنی‌اسرائیل مصر را ترک کرد و وقتی فرزندان یعقوب از سرزمین بیگانه خارج شدند،

Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,

یهودا قوم مقدّس او و اسرائیل ملک خاص او گردید.

Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.

دریای سرخ با دیدن آنها گریخت و رود اردن به عقب بازگشت.

Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.

کوهها مانند قوچها و تپّه‌ها، همچون برّه‌ها به جست و خیز پرداختند.

I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.

ای دریا تو را چه شده است که گریختی؟ و ای رود اردن چرا به عقب برگشتی؟

Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?

ای کوهها و ای تپّه‏ها چرا مانند قوچها به جست و خیز پرداختید؟

E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?

ای زمین در برابر خداوند و در حضور خدای یعقوب بلرز،

Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,

زیرا او کسی است که صخره را به دریاچه تبدیل نمود و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری ساخت.

che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.