Psalms 130

خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

(По слав. 129) Песен на изкачванията. От дълбините виках към Теб, ГОСПОДИ.

خداوندا، فریاد مرا بشنو و به دعای من توجّه فرما.

Господи, чуй гласа ми! Нека ушите Ти бъдат внимателни към гласа на молбите ми!

خداوندا، اگر گناهان ما را به یاد آوری، چه کسی تبرئه خواهد شد؟

Ако Ти, ГОСПОДИ, помниш греховете, то кой, Господи, ще устои?

امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

Но при Теб има прошка, за да Ти се боят.

من بی‌صبرانه منتظر کمک از جانب خداوند هستم، زیرا به وعدهٔ او اعتماد دارم.

Чакам ГОСПОДА; душата ми чака и на словото Му се уповавам.

من بیشتر از نگهبانانی که منتظر طلوع صبح هستند، در انتظار خداوند می‌باشم.

Душата ми чака Господа повече от стражите — зората, повече от стражите — зората.

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل کن، زیرا از روی محبّت پایدارش همیشه مایل است که شما را نجات بخشد.

Израилю, уповай се на ГОСПОДА, защото при ГОСПОДА е милостта и велико е у Него изкуплението.

او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.

И Той ще изкупи Израил от всичките му беззакония.