Psalms 122

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Io mi sono rallegrato quando m’han detto: Andiamo alla casa dell’Eterno.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

I nostri passi si son fermati entro le tue porte, o Gerusalemme;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Gerusalemme, che sei edificata, come una città ben compatta,

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

dove salgono le tribù, le tribù dell’Eterno, secondo l’ingiunzione fattane ad Israele, per celebrare il nome dell’Eterno.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Perché quivi sono posti i troni per il giudizio, i troni della casa di Davide.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Pregate per la pace di Gerusalemme! Prosperino quelli che t’amano!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Pace sia entro i tuoi bastioni, e tranquillità nei tuoi palazzi!

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Per amore dei miei fratelli e dei miei amici, io dirò adesso: Sia pace in te!

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Per amore della casa dell’Eterno, dell’Iddio nostro, io procaccerò il tuo bene.