Psalms 95

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

بیایید خداوند را بسراییم و برای او که پشتیبان و نجات‌دهندهٔ ماست، آواز شادمانی سر دهیم.

Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

با شکرگزاری به پیشگاه او بیاییم و با سراییدن سرودهای شاد، او را پرستش نماییم.

Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

زیرا خداوند، خدای متعال است، پادشاه بزرگ بر تمام خدایان.

In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

او فرمانروای سراسر زمین است، از اعماق اقیانوسها تا فراز بلندترین قلّه‌ها.

Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

زمین و دریاها همه به او تعلّق دارند زیرا که او آنها را ساخته است.

Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

بیایید در پیشگاه او، سرِ تعظیم فرود آوریم و او را بپرستیم، بیایید در حضور او زانو بزنیم، زیرا که او ما را آفریده است.

Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

او خدای ما و ما قوم او هستیم، ما گلّهٔ او و او شبان ماست. به آنچه او امروز می‌گوید، گوش کنید:

Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

«مانند اجدادتان در بیابان مریبا و مسّا، تمرّد نکنید.

Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

آنها در آنجا مرا امتحان کردند، درحالی‌که همهٔ كارهایی را که انجام داده بودم، با چشمان خود دیده بودند.

Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

مدّت چهل سال از آنها بیزار بودم و گفتم: این مردم ذاتاً گمراه هستند و از دستورات من سرپیچی می‌کنند!

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

در خشم سوگند یاد کردم که آنها به آرامی من نخواهند رسید.»