Psalms 27

(Af David.) HERREN er mit Lys og min Frelse, hvem skal jeg frygte? HERREN er Værn for mit Liv, for hvem skal jeg ræddes?
Ψαλμος του Δαβιδ. Ο Κυριος ειναι φως μου και σωτηρια μου τινα θελω φοβηθη; ο Κυριος ειναι δυναμις της ζωης μου απο τινος θελω δειλιασει;
Når onde kommer imod mig for at æde mit Kød, så snubler og falder de, Uvenner og Fjender!
Οτε επλησιασαν επ εμε οι πονηρευομενοι, δια να καταφαγωσι την σαρκα μου, οι αντιδικοι και οι εχθροι μου, αυτοι προσεκρουσαν και επεσον.
Om en Hær end lejrer sig mod mig, er mit Hjerte uden Frygt; om Krig bryder løs imod mig, dog er jeg tryg.
Και αν παραταχθη εναντιον μου στρατευμα, η καρδια μου δεν θελει φοβηθη και αν πολεμος σηκωθη επ εμε, και τοτε θελω ελπιζει.
Om eet har jeg bedet HERREN, det attrår jeg: alle mine Dage at bo i HERRENs Hus for at skue HERRENs Livsalighed og grunde i hans Tempel.
Εν εζητησα παρα του Κυριου, τουτο θελω εκζητει το να κατοικω εν τω οικω του Κυριου πασας τας ημερας της ζωης μου, να θεωρω το καλλος του Κυριου και να επισκεπτωμαι τον ναον αυτου.
Thi han gemmer mig i sin Hytte på Ulykkens Dag, skjuler mig i sit Telt og løfter mig op på en Klippe.
Διοτι εν ημερα συμφορας θελει με κρυψει εν τη σκηνη αυτου Θελει με κρυψει εν τω αποκρυφω της σκηνης αυτου θελει με υψωσει επι βραχον
Derfor løfter mit Hoved sig over mine Fjender omkring mig. I hans Telt vil jeg ofre Jubelofre, med Sang og med Spil vil jeg prise HERREN.
και ηδη η κεφαλη μου θελει υψωθη υπερανω των εχθρων μου των περικυκλουντων με και θελω θυσιασει εν τη σκηνη αυτου θυσιας αλαλαγμου θελω υμνει και θελω ψαλμωδει εις τον Κυριον.
HERRE, hør mit Råb, vær nådig og svar mig!
Ακουσον, Κυριε, της φωνης μου, οταν κραζω και ελεησον με και εισακουσον μου.
Jeg mindes, du sagde: "Søg mit Åsyn!" Dit Åsyn søger jeg, HERRE;
Ζητησατε το προσωπον μου, ειπε περι σου η καρδια μου. Το προσωπον σου, Κυριε, θελω ζητησει.
skjul ikke dit Åsyn for mig! Bortstød ikke din Tjener i Vrede, du er min Hjælp, opgiv og slip mig ikke, min Frelses Gud!
Μη κρυψης απ εμου το προσωπον σου μη απορριψης εν οργη τον δουλον σου συ εσταθης βοηθεια μου μη με αφησης και μη με εγκαταλειψης, Θεε της σωτηριας μου.
Thi Fader og Moder forlod mig, men HERREN tager mig til sig.
Και αν ο πατηρ μου και η μητηρ μου με εγκαταλειψωσιν, ο Κυριος ομως θελει με προσδεχθη.
Vis mig, HERRE, din Vej og led mig ad jævne Stier for Fjendernes Skyld;
Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.
giv mig ikke i glubske Uvenners Magt! Thi falske Vidner, der udånder Vold, står frem imod mig.
Μη με παραδωσης εις την επιθυμιαν των εχθρων μου διοτι ηγερθησαν κατ εμου μαρτυρες ψευδεις και πνεοντες αδικιαν.
Havde jeg ikke troet, at jeg skulde skue HERRENs Godhed i de levendes Land -
Ουαι εαν δεν επιστευον να ιδω τα αγαθα του Κυριου εν γη ζωντων.
Bi på HERREN, fat Mod, dit Hjerte være stærkt, ja bi på HERREN!
Προσμενε τον Κυριον ανδριζου, και ας κραταιωθη η καρδια σου και προσμενε τον Κυριον.