Psalms 130

(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til
Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.
o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.
Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?
Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;
Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.
Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.
Jeg håber.på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,
Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.
på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.
Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.
Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω
Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,
και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.