Psalms 122

(Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.