Psalms 120

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.