Psalms 130

Hodočasnička pjesma. Iz dubine, Jahve, vapijem tebi:

Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.

Gospodine, čuj glas moj! Neka pazi uho tvoje na glas moga vapaja!

Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.

Ako se, Jahve, grijeha budeš spominjao, Gospodine, tko će opstati?

Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;

Al' u tebe je praštanje, da bi te se bojali.

Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.

U Jahvu ja se uzdam, duša se moja u njegovu uzda riječ.

Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.

Duša moja čeka Gospodina više no zoru straža noćna; više no zoru straža noćna

Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.

nek' Izrael čeka Jahvu. Jer je u Jahve milosrđe i obilno je u njega otkupljenje;

Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω

on će otkupiti Izraela od svih grijeha njegovih.

και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.