Psalms 95

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.