Psalms 120

إِلَى الرَّبِّ فِي ضِيْقِي صَرَخْتُ فَاسْتَجَابَ لِي.

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

يَا رَبُّ، نَجِّ نَفْسِي مِنْ شِفَاهِ الْكَذِبِ، مِنْ لِسَانِ غِشٍّ.

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

مَاذَا يُعْطِيكَ وَمَاذَا يَزِيدُ لَكَ لِسَانُ الْغِشِّ؟

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

سِهَامَ جَبَّارٍ مَسْنُونَةً مَعَ جَمْرِ الرَّتَمِ.

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

وَيْلِي لِغُرْبَتِي فِي مَاشِكَ، لِسَكَنِي فِي خِيَامِ قِيدَارَ!

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

طَالَ عَلَى نَفْسِي سَكَنُهَا مَعَ مُبْغِضِ السَّلاَمِ.

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

أَنَا سَلاَمٌ، وَحِينَمَا أَتَكَلَّمُ فَهُمْ لِلْحَرْبِ.

Kada o miru govorim, oni sile na rat.