زیرا خود ما هم زمانی نادان و نافرمان و گمراه و بردگان انواع شهوات و عیّاشی بودیم و روزهای خود را به كینهجویی و حسادت میگذرانیدیم. دیگران از ما نفرت داشتند و ما از آنها متنفّر بودیم.
او ما را نجات داد. امّا این نجات بهخاطر کارهای نیكویی كه ما كردیم نبود، بلكه به سبب رحمت او و از راه شستشویی بود كه به وسیلهٔ آن، روحالقدس به ما تولّد تازه و حیات تازه بخشید.
این سخن درست است و میخواهم به این مطلب اهمیّت مخصوصی بدهی تا آنانی كه به خدا ایمان دارند فراموش نكنند كه خود را وقف نیكوكاری نمایند، زیرا این چیزها برای آدمیان خوب و مفیدند.