Titus 3

admone illos principibus et potestatibus subditos esse dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse

Υπενθυμιζε αυτους να υποτασσωνται εις τας αρχας και εξουσιας, να πειθαρχωσι, να ηναι ετοιμοι εις παν εργον αγαθον,

neminem blasphemare non litigiosos esse modestos omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines

να μη βλασφημωσι μηδενα, να ηναι αμαχοι, συμβιβαστικοι, να δεικνυωσι προς παντας ανθρωπους πασαν πραοτητα.

eramus enim et nos aliquando insipientes increduli errantes servientes desideriis et voluptatibus variis in malitia et invidia agentes odibiles odientes invicem

Διοτι ημεθα ποτε και ημεις ανοητοι, απειθεις, πλανωμενοι, δουλευοντες εις διαφορους επιθυμιας και ηδονας, ζωντες εν κακια και φθονω, μισητοι και μισουντες αλληλους.

cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris nostri Dei

Αλλ οτε εφανερωθη η χρηστοτης και η φιλανθρωπια του Σωτηρος ημων Θεου,

non ex operibus iustitiae quae fecimus nos sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti

ουχι εξ εργων δικαιοσυνης τα οποια επραξαμεν ημεις, αλλα κατα το ελεος αυτου εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινισεως του Αγιου Πνευματος,

quem effudit in nos abunde per Iesum Christum salvatorem nostrum

το οποιον εξεχεε πλουσιως εφ ημας δια Ιησου Χριστου του Σωτηρος ημων,

ut iustificati gratia ipsius heredes simus secundum spem vitae aeternae

ινα δικαιωθεντες δια της χαριτος εκεινου, γεινωμεν κληρονομοι κατα την ελπιδα της αιωνιου ζωης.

fidelis sermo est et de his volo te confirmare ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo haec sunt bona et utilia hominibus

Πιστος ο λογος, και θελω ταυτα να διαβεβαιοις, δια να φροντιζωσιν οι πιστευσαντες εις τον Θεον να προιστανται καλων εργων. Ταυτα ειναι τα καλα και ωφελιμα εις τους ανθρωπους

stultas autem quaestiones et genealogias et contentiones et pugnas legis devita sunt enim inutiles et vanae

μωρας δε φιλονεικιας και γενεαλογιας και εριδας και μαχας νομικας φευγε, διοτι ειναι ανωφελεις και ματαιαι.

hereticum hominem post unam et secundam correptionem devita

Αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου,

sciens quia subversus est qui eiusmodi est et delinquit proprio iudicio condemnatus

εξευρων οτι διεφθαρη ο τοιουτος και αμαρτανει, ων αυτοκατακριτος.

cum misero ad te Arteman aut Tychicum festina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare

Οταν πεμψω προς σε τον Αρτεμαν η τον Τυχικον, σπουδασον να ελθης προς με εις Νικοπολιν διοτι εκει απεφασισα να παραχειμασω.

Zenan legis peritum et Apollo sollicite praemitte ut nihil illis desit

Ζηναν τον νομικον και τον Απολλω προπεμψον επιμελως, δια να μη λειπη εις αυτους μηδεν.

discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios ut non sint infructuosi

Ας μανθανωσι δε και οι ημετεροι να προιστανται καλων εργων εις τας αναγκαιας χρειας, δια να μη ηναι ακαρποι.

salutant te qui mecum sunt omnes saluta qui nos amant in fide gratia Dei cum omnibus vobis amen

Ασπαζονται σε παντες οι μετ εμου ασπασθητι τους αγαπωντας ημας εν πιστει. Η χαρις ειη μετα παντων υμων. Αμην.