Zechariah 9

Το φορτιον του λογου του Κυριου κατα της γης Αδραχ και της Δαμασκου, της αναπαυσεως αυτου διοτι του Κυριου ειναι το να εφορα τους ανθρωπους και πασας τας φυλας του Ισραηλ

onus verbi Domini in terra Adrach et Damasci requiei eius quia Domini est oculus hominis et omnium tribuum Israhel

οτι και κατα της Αιμαθ, ητις ειναι ομορος αυτης, κατα της Τυρου και Σιδωνος, αν και ηναι σοφαι σφοδρα.

Emath quoque in terminis eius et Tyrus et Sidon adsumpserunt quippe sibi sapientiam valde

Και η Τυρος ωκοδομησεν εις εαυτην οχυρωμα και επεσωρευσεν αργυριον ως χωμα και χρυσιον ως πηλον των οδων.

et aedificavit Tyrus munitionem suam et coacervavit argentum quasi humum et aurum ut lutum platearum

Ιδου, ο Κυριος θελει σκυλευσει αυτην και θελει παταξει εν τη θαλασση την δυναμιν αυτης, και αυτη θελει καταναλωθη εν πυρι.

ecce Dominus possidebit eam et percutiet in mari fortitudinem eius et haec igni devorabitur

Θελει ιδει η Ασκαλων και φοβηθη, και η Γαζα και θελει λυπηθη σφοδρα, και η Ακκαρων, διοτι η προσδοκια αυτης θελει ματαιωθη και θελει απολεσθη ο βασιλευς εκ της Γαζης και η Ασκαλων δεν θελει κατοικεισθαι.

videbit Ascalon et timebit et Gaza et dolebit nimis et Accaron quoniam confusa est spes eius et peribit rex de Gaza et Ascalon non habitabitur

Και αλλογενης θελει καθησει εν τη Αζωτω, και θελω καθαιρεσει την υπερηφανιαν των Φιλισταιων.

et sedebit separator in Azoto et disperdam superbiam Philisthinorum

Και θελω αφαιρεσει το αιμα αυτων απο του στοματος αυτων και τα βδελυγματα αυτων απο του μεσου των οδοντων αυτων και ο εναπολειφθεις θελει εισθαι και αυτος δια τον Θεον ημων, και θελει εισθαι ως χιλιαρχος εις τον Ιουδαν και Ακκαρων θελει εισθαι ως ο Ιεβουσαιος.

et auferam sanguinem eius de ore eius et abominationes eius de medio dentium eius et relinquetur etiam ipse Deo nostro et erit quasi dux in Iuda et Accaron quasi Iebuseus

Και θελω στρατοπεδευσει κυκλω του οικου μου εναντιον στρατευματος, εναντιον διαβαινοντος και εναντιον επιστρεφοντος και καταδυναστευων δεν θελει περασει πλεον επ αυτους διοτι τωρα ειδον με τους οφθαλμους μου.

et circumdabo domum meam ex his qui militant mihi euntes et revertentes et non transibit super eos ultra exactor quia nunc vidi in oculis meis

Χαιρε σφοδρα, θυγατερ Σιων αλαλαζε, θυγατερ Ιερουσαλημ ιδου, ο βασιλευς σου ερχεται προς σε αυτος ειναι δικαιος και σωζων πρας και καθημενος επι ονου και επι πωλου υιου υποζυγιου.

exulta satis filia Sion iubila filia Hierusalem ecce rex tuus veniet tibi iustus et salvator ipse pauper et ascendens super asinum et super pullum filium asinae

Και θελω εξολοθρευσει την αμαξαν απο του Εφραιμ και τον ιππον απο της Ιερουσαλημ και θελει εξολοθρευθη το τοξον το πολεμικον, και αυτος θελει λαλησει ειρηνην προς τα εθνη, και η εξουσια αυτου θελει εισθαι απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ποταμου εως των περατων της γης.

et disperdam quadrigam ex Ephraim et equum de Hierusalem et dissipabitur arcus belli et loquetur pacem gentibus et potestas eius a mari usque ad mare et a fluminibus usque ad fines terrae

Και περι σου, δια το αιμα της διαθηκης σου εγω εξηγαγον τους δεσμιους σου εκ λακκου ανυδρου.

tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est aqua

Επιστρεψατε εις το οχυρωμα, δεσμιοι της ελπιδος ετι και σημερον κηρυττω οτι θελω ανταποδωσει διπλα εις σε.

convertimini ad munitionem vincti spei hodie quoque adnuntians duplicia reddam tibi

Διοτι ενετεινα τον Ιουδαν δι εμαυτον ως τοξον ισχυρως ενετεινα τον Εφραιμ και εξηγειρα τα τεκνα σου, Σιων, κατα των τεκνων σου, Ελλας και σε εκαμον ως �ομφαιαν μαχητου.

quoniam extendi mihi Iudam quasi arcum implevi Ephraim et suscitabo filios tuos Sion super filios tuos Graecia et ponam te quasi gladium fortium

Και ο Κυριος θελει φανη επ αυτους και το βελος αυτου θελει εξελθει ως αστραπη και Κυριος ο Θεος θελει σαλπισει εν σαλπιγγι και θελει κινηθη με ανεμοστροβιλους του νοτου.

et Dominus Deus super eos videbitur et exibit ut fulgur iaculum eius et Dominus Deus in tuba canet et vadet in turbine austri

Ο Κυριος των δυναμεων θελει υπερασπιζεσθαι αυτους και θελουσι καταναλωσει τους εναντιους και καταβαλει με λιθους σφενδονης και θελουσι πιει και θορυβησει ως απο οινου και θελουσιν εμπλησθη ως φιαλη και ως αι γωνιαι του θυσιαστηριου.

Dominus exercituum proteget eos et devorabunt et subicient lapidibus fundae et bibentes inebriabuntur quasi vino et replebuntur ut fialae et quasi cornua altaris

Και Κυριος ο Θεος αυτων θελει σωσει αυτους εν τη ημερα εκεινη, ως το ποιμνιον του λαου αυτου, επειδη ως λιθοι διαδηματος θελουσιν υψωθη επι την γην αυτου.

et salvabit eos Dominus Deus eorum in die illa ut gregem populi sui quia lapides sancti elevantur super terram eius

Διοτι ποση ειναι η αγαθοτης αυτου και ποση η ωραιοτης αυτου ο σιτος θελει καμει ευθυμους τους νεανισκους και το γλευκος τας παρθενους.

quid enim bonum eius est et quid pulchrum eius nisi frumentum electorum et vinum germinans virgines