Ezekiel 31

Και εν τω ενδεκατω ετει, τω τριτω μηνι, τη πρωτη του μηνος, εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

I elfte året, på första dagen i tredje månaden, kom HERRENS ord till mig; han sade:

Υιε ανθρωπου, ειπε προς τον Φαραω βασιλεα της Αιγυπτου και προς το πληθος αυτου Με ποιον ωμοιωθης εν τη μεγαλειοτητι σου;

Du människobarn, säg till Farao, konungen i Egypten, och till hans larmande hop:  Vem kan förliknas      med dig i din storhet?

Ιδου, ο Ασσυριος ητο κεδρος εν τω Λιβανω με κλαδους ωραιους, και πυκνος την σκιαν και υψηλος το μεγεθος, και η κορυφη αυτου ητο εν μεσω κλαδων πυκνων.

 Se, du är ett ädelt träd,      en ceder på Libanon,  med sköna grenar      och skuggrik krona      och hög stam,  en som med sin topp      räcker upp bland molnen.

Τα υδατα ηυξησαν αυτον, η αβυσσος υψωσεν αυτον με τους ποταμους αυτης τους �εοντας κυκλω των φυτων αυτου, και εξεπεμπε τους �υακας αυτης εις παντα τα δενδρα του αγρου.

 Vatten gåvo den växt,      djupets källor gjorde den hög.  Ty med sina strömmar omflöto de      platsen där den var planterad;  först sedan sände de sina flöden      till alla andra träd på marken.

Οθεν το υψος εαυτου ανεβη υπερανω παντων των δενδρων του αγρου και οι κλωνοι αυτου επληθυναν και οι κλαδοι αυτου εξετανθησαν δια το πληθος των υδατων, ενω εβλαστανε.

 Så fick den högre stam      än alla träd på marken,  den fick talrika kvistar      och långa grenar,  genom det myckna vatten den hade,      när den sköt skott.

Παντα τα πετεινα του ουρανου εφωλευον εν τοις κλωνοις αυτου, και παντα τα ζωα του αγρου εγεννων υπο τους κλαδους αυτου υπο δε την σκιαν αυτου κατωκουν παντα τα μεγαλα εθνη.

 Alla himmelens fåglar      byggde sig nästen bland dess kvistar,  under dess grenar födde      alla markens djur sina ungar,  och i dess skugga bodde      allahanda stora folk.Dan. 4,9.

Ητο λοιπον ωραιος κατα το μεγεθος αυτου και κατα την εκτασιν των κλαδων αυτου, διοτι αι �ιζαι αυτου ησαν πλησιον υδατων πολλων.

 Och den blev skön genom sin storhet      och genom sina grenars längd,  där den stod med sin rot      invid stora vatten.

Αι κεδροι εν τω παραδεισω του Θεου δεν ηδυναντο να κρυψωσιν αυτον αι ελατοι δεν εξισουντο με τους κλωνους αυτου, και αι καστανοι δεν εξισουντο με τους κλαδους αυτου ουδεν δενδρον εν τω παραδεισω του Θεου ωμοιαζεν αυτον κατα την ωραιοτητα αυτου.

 Ingen ceder i Guds lustgård      gick upp emot denna,  ingen cypress hade kvistar      som kunde förliknas med dennas,  ingen lönn bar grenar,      jämförliga med dennas;  nej, intet träd i Guds lustgård      liknade den i skönhet

Εκαμον αυτον ωραιον κατα το πληθος των κλαδων αυτου, ωστε παντα τα δενδρα της Εδεμ, τα εν τω παραδεισω του Θεου, εζηλευον αυτον.

 Så skön hade jag låtit den bliva,      i dess rikedom på grenar,  att alla Edens träd i Guds lustgård      måste avundas den.

Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Επειδη υψωσας σεαυτον υψηλα, και επειδη εσηκωσε την κορυφην αυτου μεταξυ των πυκνων κλωνων και η καρδια αυτου επηρθη εις το υψος αυτου,

Därför säger Herren, HERREN så Eftersom du växte så hög, ja, eftersom ditt träd sträckte sin topp upp bland molnen och förhävde sig i sitt hjärta över att det var så högt,

δια τουτο παρεδωκα αυτον εις την χειρα του δυναστου των εθνων, οστις θελει φερθη αξιως προς αυτον απεβαλον αυτον δια την ασεβειαν αυτου.

därför skall jag prisgiva det åt en som är väldig bland folken. Han skall förvisso utföra sitt verk därpå, ty för dess ogudaktighets skull har jag förkastat det.

Και ξενοι, οι τρομερωτεροι των εθνων, εκοψαν αυτον και εγκατελιπον αυτον οι κλαδοι αυτου επεσον επι τα ορη και εν πασαις ταις φαραγξι και οι κλωνοι αυτου συνετριφθησαν υπο παντων των ποταμων της γης, και παντες οι λαοι της γης κατεβησαν απο της σκιας αυτου και εγκατελιπον αυτον.

Ja, främlingar hava fått hugga ned det, de grymmaste folk, och hava låtit det ligga. Dess kvistar hava nu fallit på bergen och i alla dalar; dess grenar hava blivit avbrutna och kastade i alla landets bäckar, och alla folk på jorden hava måst draga bort därifrån och försaka dess skugga och låta det ligga.Hes. 28,7. 30,11.

Επι του πτωματος αυτου θελουσιν επικαθησθαι παντα τα πετεινα του ουρανου και επι τους κλαδους αυτου θελουσιν εισθαι παντα τα ζωα του αγρου

På dess kullfallna stam bo alla himmelens fåglar, och på dess grenar lägra sig alla markens djur.

δια να μη υψωθη εν τω υψει αυτου ουδεν εκ των δενδρων των υδατων μηδε να σηκωσωσι την κορυφην αυτων μεταξυ των πυκνων κλαδων, και εκ παντων των πινοντων υδωρ, ουδεν εκ τουτων να μη στεκηται εν τω υψει αυτου διοτι παντα παρεδοθησαν εις τον θανατον, εις τα κατωτατα της γης, εν μεσω των υιων των ανθρωπων, μετα των καταβαινοντων εις λακκον.

Så sker, för att ett träd som växer vid vatten aldrig skall yvas över sin höjd och sträcka sin topp upp bland molnen; ja, för att icke ens de väldigaste av dem skola stå och yvas, intet träd som har haft vatten att dricka. Ty de äro allasammans hemfallna åt döden och måste ned i jordens djup, till att vara där bland människors barn, hos dem som hava farit ned i graven.

Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Καθ ην ημεραν κατεβη εις τον αδην, εκαμον να γεινη πενθος εσκεπασα την αβυσσον δι αυτον και εμποδισα τους ποταμους αυτης και τα μεγαλα υδατα εκρατηθησαν και εκαμον να πενθηση ο Λιβανος δι αυτον και παντα τα δενδρα του αγρου εμαρανθησαν δι αυτον.

Så säger Herren, HERREN: På den dag då det for ned till dödsriket lät jag djupet för dess skull hölja sig i sorgdräkt; jag hämmade strömmarna där, och de stora vattnen höllos tillbaka. Jag lät Libanon för dess skull kläda sig i svart, och alla träd på marken förtvinade i sorg över det.

Εκαμον τα εθνη να σεισθωσιν εις τον ηχον της πτωσεως αυτου, οτε κατεβιβασα αυτον εις τον αδην μετα των καταβαινοντων εις λακκον και παντα τα δενδρα της Εδεμ, τα εκλεκτα και τα καλα του Λιβανου, παντα τα πινοντα υδωρ, παρηγορηθησαν εν τοις κατωτατοις της γης.

Genom dånet av dess fall kom jag folken att bäva, när jag störtade det ned i dödsriket, till dem som hade farit ned i graven. Men då tröstade sig i jordens djup alla Edens träd, de yppersta och bästa på Libanon, alla de som hade haft vatten att dricka.Jes. 14,9 f. Hes. 32,18, 31.

Και αυτοι οτι κατεβησαν εις τον αδην μετ αυτου, προς τους τεθανατωμενους εν μαχαιρα και οσοι ησαν ο βραχιων αυτου, οι κατοικουντες υπο την σκιαν αυτου εν μεσω των εθνων.

Också de hade, såsom det trädet, måst fara ned till dödsriket, till dem som voro slagna med svärd; dit foro ock de som hade varit dess stöd och hade bott i dess skugga bland folken.

Με ποιον ωμοιωθης ουτως εν τη δοξη και εν τη μεγαλειοτητι, μεταξυ των δενδρων της Εδεμ; θελεις ομως καταβιβασθη μετα των δενδρων της Εδεμ εις τα κατωτατα της γης θελεις κοιτεσθαι εν μεσω των απεριτμητων μετα των τεθανατωμενων εν μαχαιρα ουτος ειναι ο Φαραω και απαν το πληθος αυτου, λεγει Κυριος ο Θεος.

Kan nu något bland Edens träd förliknas med dig i härlighet och storhet? Och dock skall du, såsom Edens träd, störtas ned i jordens djup och ligga där bland oomskurna, hos dem som äro slagna med svärd. Så skall det gå Farao och hela hans larmande hop, säger Herren, HERREN.Hes. 28,10. 32,19.