Psalms 27

Ψαλμος του Δαβιδ. Ο Κυριος ειναι φως μου και σωτηρια μου τινα θελω φοβηθη; ο Κυριος ειναι δυναμις της ζωης μου απο τινος θελω δειλιασει;

Av David. Herren er mitt lys og min frelse, for hvem skal jeg frykte? Herren er mitt livs vern, for hvem skal jeg reddes?

Οτε επλησιασαν επ εμε οι πονηρευομενοι, δια να καταφαγωσι την σαρκα μου, οι αντιδικοι και οι εχθροι μου, αυτοι προσεκρουσαν και επεσον.

Når ugjerningsmenn nærmer sig imot mig for å opsluke mig, mine motstandere og mine fiender, så snubler og faller de selv.

Και αν παραταχθη εναντιον μου στρατευμα, η καρδια μου δεν θελει φοβηθη και αν πολεμος σηκωθη επ εμε, και τοτε θελω ελπιζει.

Om en hær leirer sig imot mig, frykter ikke mitt hjerte; om krig reiser sig imot mig, enda er jeg trygg.

Εν εζητησα παρα του Κυριου, τουτο θελω εκζητει το να κατοικω εν τω οικω του Κυριου πασας τας ημερας της ζωης μου, να θεωρω το καλλος του Κυριου και να επισκεπτωμαι τον ναον αυτου.

Én ting har jeg bedt Herren om, det stunder jeg efter, at jeg må bo i Herrens hus alle mitt livs dager for å skue Herrens liflighet og grunde i hans tempel.

Διοτι εν ημερα συμφορας θελει με κρυψει εν τη σκηνη αυτου Θελει με κρυψει εν τω αποκρυφω της σκηνης αυτου θελει με υψωσει επι βραχον

For han gjemmer mig i sin hytte på den onde dag, han skjuler mig i sitt telts skjul; på en klippe fører han mig op.

και ηδη η κεφαλη μου θελει υψωθη υπερανω των εχθρων μου των περικυκλουντων με και θελω θυσιασει εν τη σκηνη αυτου θυσιας αλαλαγμου θελω υμνει και θελω ψαλμωδει εις τον Κυριον.

Og nu skal mitt hode opløfte sig over mine fiender rundt omkring mig, og jeg vil ofre jubeloffere i hans telt, jeg vil prise og lovsynge Herren.

Ακουσον, Κυριε, της φωνης μου, οταν κραζω και ελεησον με και εισακουσον μου.

Hør, Herre, høit roper jeg, og vær mig nådig og svar mig!

Ζητησατε το προσωπον μου, ειπε περι σου η καρδια μου. Το προσωπον σου, Κυριε, θελω ζητησει.

Mitt hjerte holder frem for dig ditt ord: Søk mitt åsyn! Herre, jeg søker ditt åsyn.

Μη κρυψης απ εμου το προσωπον σου μη απορριψης εν οργη τον δουλον σου συ εσταθης βοηθεια μου μη με αφησης και μη με εγκαταλειψης, Θεε της σωτηριας μου.

Skjul ikke ditt åsyn for mig, bortstøt ikke i vrede din tjener! Min hjelp har du vært. Kast mig ikke bort og forlat mig ikke, min frelses Gud!

Και αν ο πατηρ μου και η μητηρ μου με εγκαταλειψωσιν, ο Κυριος ομως θελει με προσδεχθη.

For min far og min mor har forlatt mig, men Herren tar mig op.

Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.

Lær mig, Herre, din vei, og led mig på den jevne sti for mine fienders skyld!

Μη με παραδωσης εις την επιθυμιαν των εχθρων μου διοτι ηγερθησαν κατ εμου μαρτυρες ψευδεις και πνεοντες αδικιαν.

Overgi mig ikke til mine fienders mordlyst! for falske vidner står op imot mig, og menn som fnyser av vold.

Ουαι εαν δεν επιστευον να ιδω τα αγαθα του Κυριου εν γη ζωντων.

O, dersom jeg ikke trodde å skulle se Herrens godhet i de levendes land! -

Προσμενε τον Κυριον ανδριζου, και ας κραταιωθη η καρδια σου και προσμενε τον Κυριον.

Bi på Herren, vær ved godt mot, og ditt hjerte være sterkt, ja, bi på Herren!