II Corinthians 4

Δια τουτο, εχοντες την διακονιαν ταυτην, καθως ηλεηθημεν, δεν αποκαμνομεν,

Therefore seeing we have this ministry, as we have received mercy, we faint not;

αλλ απηρνηθημεν τα κρυπτα της αισχυνης, μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολονοντες τον λογον του Θεου, αλλα με την φανερωσιν της αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του Θεου.

But have renounced the hidden things of dishonesty, not walking in craftiness, nor handling the word of God deceitfully; but by manifestation of the truth commending ourselves to every man's conscience in the sight of God.

Εαν δε και ηναι το ευαγγελιον ημων κεκαλυμμενον, εις τους απολλυμενους ειναι κεκαλυμμενον,

But if our gospel be hid, it is hid to them that are lost:

των οποιων απιστων οντων ο Θεος του κοσμου τουτου ετυφλωσε τον νουν, δια να μη επιλαμψη εις αυτους ο φωτισμος του ευαγγελιου της δοξης του Χριστου, οστις ειναι εικων του Θεου.

In whom the god of this world hath blinded the minds of them which believe not, lest the light of the glorious gospel of Christ, who is the image of God, should shine unto them.

Διοτι ημεις δεν κηρυττομεν εαυτους, αλλα τον Χριστον Ιησουν τον Κυριον, εαυτους δε δουλους υμων δια τον Ιησουν.

For we preach not ourselves, but Christ Jesus the Lord; and ourselves your servants for Jesus' sake.

Διοτι ο Θεος ο ειπων να λαμψη φως εκ του σκοτους, ειναι οστις ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του Θεου δια του προσωπου του Ιησου Χριστου.

For God, who commanded the light to shine out of darkness, hath shined in our hearts, to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.

Εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εις οστρακινα σκευη, δια να ηναι η υπερβολη της δυναμεως του Θεου και ουχι εξ ημων,

But we have this treasure in earthen vessels, that the excellency of the power may be of God, and not of us.

κατα παντα θλιβομενοι αλλ ουχι στενοχωρουμενοι, απορουμενοι αλλ ουχι απελπιζομενοι,

We are troubled on every side, yet not distressed; we are perplexed, but not in despair;

διωκομενοι αλλ ουχι εγκαταλειπομενοι, καταβαλλομενοι αλλ ουχι απολλυμενοι,

Persecuted, but not forsaken; cast down, but not destroyed;

παντοτε την νεκρωσιν του Κυριου Ιησου περιφεροντες εν τω σωματι, δια να φανερωθη εν τω σωματι ημων και η ζωη του Ιησου.

Always bearing about in the body the dying of the Lord Jesus, that the life also of Jesus might be made manifest in our body.

Διοτι ημεις οι ζωντες παραδιδομεθα παντοτε εις τον θανατον δια τον Ιησουν, δια να φανερωθη και η ζωη του Ιησου εν τη θνητη ημων σαρκι.

For we which live are alway delivered unto death for Jesus' sake, that the life also of Jesus might be made manifest in our mortal flesh.

Ωστε ο μεν θανατος ενεργειται εν ημιν, η δε ζωη εν υμιν.

So then death worketh in us, but life in you.

Εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον, Επιστευσα, διο ελαλησα, και ημεις πιστευομεν, διο και λαλουμεν,

We having the same spirit of faith, according as it is written, I believed, and therefore have I spoken; we also believe, and therefore speak;

εξευροντες οτι ο αναστησας τον Κυριον Ιησουν θελει αναστησει και ημας δια του Ιησου και παραστησει μεθ υμων.

Knowing that he which raised up the Lord Jesus shall raise up us also by Jesus, and shall present us with you.

Διοτι τα παντα ειναι δια σας, ωστε η χαρις, πλεονασασα δια την ευχαριστιαν των πλειοτερων, να περισσευση εις την δοξαν του Θεου.

For all things are for your sakes, that the abundant grace might through the thanksgiving of many redound to the glory of God.

Δια τουτο δεν αποκαμνομεν, αλλ εαν και ο εξωτερικος ημων ανθρωπος φθειρηται, ο εσωτερικος ομως ανανεουται καθ εκαστην ημεραν.

For which cause we faint not; but though our outward man perish, yet the inward man is renewed day by day.

Διοτι η προσωρινη ελαφρα θλιψις ημων εργαζεται εις ημας καθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης,

For our light affliction, which is but for a moment, worketh for us a far more exceeding and eternal weight of glory;

επειδη ημεις δεν ενατενιζομεν εις τα βλεπομενα, αλλ εις τα μη βλεπομενα διοτι τα βλεπομενα ειναι προσκαιρα, τα δε μη βλεπομενα αιωνια.

While we look not at the things which are seen, but at the things which are not seen: for the things which are seen are temporal; but the things which are not seen are eternal.