Hosea 14

Ισραηλ, επιστρεψον προς Κυριον τον Θεον σου, διοτι επεσας δια της ανομιας σου.

Israel, vend om til HERREN din Gud, thi du faldt ved din Brøde.

Λαβετε μεθ εαυτων λογους και επιστρεψατε προς τον Κυριον ειπατε προς αυτον, Αφαιρεσον πασαν ανομιαν ημων και δεχθητι ημας ευμενως, και θελομεν αποδωσει τον καρπον των χειλεων ημων

Tag Angersord med og vend jer atter til HERREN; sig til ham: "Tilgiv al vor Brøde, vær nådig! Vi betaler med Læbernes F1ugt.

ο Ασσουρ δεν θελει μας σωσει δεν θελομεν αναβη εφ ιππους και δεν θελομεν ειπει πλεον προς το εργον των χειρων ημων, Εισθε θεοι ημων διοτι εν σοι θελει ελεηθη ο ορφανος.

Vi vil ej søge Hjælp hos Assur, ej lide på Stridshest, vi kalder ej mer vore Hænders Værk vor Gud; hos dig finder faderløs Medynk."

Θελω ιατρευσει την αποστασιαν αυτων, θελω αγαπησει αυτους εγκαρδιως διοτι ο θυμος μου απεστραφη απ αυτου.

Jeg læger deres Frafald, elsker dem frivilligt, min Vrede har vendt sig fra dem.

Θελω εισθαι ως δροσος εις τον Ισραηλ ως κρινον θελει ανθησει και θελει εκτεινει τας �ιζας αυτου ως δενδρον του Λιβανου.

Jeg vil være Israel som Dug, han skal blomstre som Liljen, Rod skal han slå som en Poppel

Οι κλαδοι αυτου θελουσιν εξαπλωθη και η δοξα αυτου θελει εισθαι ως ελαιας και η οσμη αυτου ως του Λιβανου.

og bugne af Skud, som et Olietræ stå i Pragt, som Libanon dufte.

Θελουσιν επιστρεψει και καθησει υπο την σκιαν αυτου θελουσιν αναζησει ως σιτος και ανθησει ως αμπελος η μνημη αυτου θελει εισθαι ως οινος Λιβανου.

Atter skal de bo i min Skygge, Korn skal de avle, skyde som en Vinstok med Ry som Libanons Vin.

Ο Εφραιμ θελει ειπει, Τι εχω να καμω πλεον μετα των ειδωλων; Εγω ηκουσα και θελω παραφυλαξει αυτον εγω ειμαι εις αυτον ως ελατη ευθαλης απ εμου ο καρπος σου θελει προελθει.

Hvad skal Efraim mere med Afguder? Jeg hører ham, ser ned til ham. Jeg er som en grøn Cypres, du får din Frugt fra mig.

Τις ειναι σοφος και θελει εννοησει ταυτα, συνετος και θελει γνωρισει αυτα; διοτι ευθειαι ειναι αι οδοι του Κυριου, και οι δικαιοι θελουσι περιπατει εν αυταις οι δε παραβαται θελουσι πεσει εν αυταις.

Hvem er så viis, at han fatter det, så klog, at han ved det? Thi rette er HERRENs Veje; retfærdige vandrer på dem, men Syndere snubler på dem.