Psalms 114

Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;

CUANDO salió Israel de Egipto, La casa de Jacob del pueblo bárbaro,

Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.

Judá fué su consagrada heredad, Israel su señorío.

Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.

La mar vió, y huyó; El Jordán se volvió atrás.

Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.

Los montes saltaron como carneros: Los collados como corderitos.

Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?

¿Qué tuviste, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que te volviste atrás?

Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?

Oh montes, ¿por qué saltasteis como carneros, Y vosotros, collados, como corderitos?

Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;

Á la presencia del Señor tiembla la tierra, Á la presencia del Dios de Jacob;

Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.

Él cual tornó la peña en estanque de aguas, Y en fuente de aguas la roca.