Isaiah 27

 På den tiden skall HERREN  med sitt svärd, det hårda,      det stora och starka,  hemsöka Leviatan,      den snabba ormen,  och Leviatan,      den ringlande ormen,  och skall dräpa draken,      som ligger i havet.

در آن روز خداوند شمشیر پرقدرت و کشندهٔ خود را برای مجازات هیولای دریایی، آن اژدهای پرپیچ و خمی که دایماً می‌لولد، و برای کشتن هیولایی که در دریا زندگی می‌کند، به‌ کار خواهد گرفت.

 På den tiden skall finnas      en vingård, rik på vin,  och man skall sjunga om den:

در آن روز خداوند دربارهٔ تاکستان دلپذیر خود خواهد گفت:

 Jag, HERREN, är dess vaktar,      åter och åter vattnar jag den.  För att ingen skall skada den,      vaktar jag den natt och dag.

«من از آن نگهداری می‌کنم و به آن مرتباً آب می‌دهم. من شب و روز از آن مراقبت می‌کنم تا کسی نتواند به آن آسیبی برساند.

 Jag vredgas icke på den;  nej, om tistel och törne      ville begynna strid,  så skulle jag gå löst därpå      och bränna upp alltsammans.

من دیگر از این تاکستان خشمگین نیستم. اگر در آن خار و خلنگ مزاحمی می‌بود، من آن را کاملاً آتش می‌زدم.

 Eller ock måste man söka skydd hos mig      och göra fred med mig;  ja, fred måste man göra med mig.

امّا اگر دشمنان قوم من، حمایت مرا می‌خواهند آنها باید با من صلح کنند. آری آنها باید با من صلح کنند.»

 I tider som komma skall Jakob skjuta rötter  och Israel grönska och blomstra;  jordkretsen skola de uppfylla med sin frukt.

در آیندهٔ نزدیک قوم اسرائیل -‌فرزندان یعقوب- مثل درخت ریشه می‌دوانند و شکوفه و غنچه خواهند داد. تمام دنیا از میوه‌ای که آنها به ثمر می‌آورند، پوشیده خواهد شد.

 Har man väl plågat dem så, som han plågade deras plågare?  Eller dräptes de så, som deras dräpta fiender blevo dräpta?

اسرائیل به اندازهٔ دشمنانش تنبیه نشده و به اندازهٔ آنها کشته نداده است.

 Nej, väl näpste han folket, när han förkastade och försköt det,  väl ryckte han bort det med sin hårda vind,      på östanstormens dag;

خداوند با فرستادن قوم خودش به تبعید، آنها را مجازات کرد. او آنها را همراه با تندبادی از مشرق، از سرزمین خودشان بیرون بُرد.

 men därför kan ock Jakobs missgärning      då bliva försonad  och deras synds borttagande      då giva fullmogen frukt,  när alla stenar i deras altaren äro förstörda  -- såsom då man krossar sönder kalkstycken --  och när Aseror och solstoder ej mer resas upp.

امّا گناهان آنها فقط وقتی بخشیده می‌شود که سنگهای قربانگاههای بت‌پرستان را مثل گچ بکوبند و دیگر اثری از شمایل الههٔ اشره و قربانگاههای بُخورسوز آنها باقی نماند.

 Se, den fasta staden ligger öde,  den har blivit en folktom plats,      övergiven såsom en öken,  kalvar gå där i bet  och lägra sig där      och avbita de kvistar där finnas.

شهر مستحکم مثل یک بیابان بی‌آب و علف، متروک مانده است. آن به چراگاهی برای چارپایان مبدّل شده، و آهوان در آنجا استراحت می‌کنند و می‌چرند.

 Och när grenarna äro torra, bryter man av dem,  och kvinnor komma      och göra upp eld med dem.  Ty detta är icke ett folk med förstånd;  därför visar deras skapare dem intet förbarmande,  och deras danare dem ingen misskund.

شاخهٔ درختان پژمرده و شکسته است، و زنها شاخه‌ها را برای سوزاندن جمع می‌کنند. چون مردم اصلاً نفهمیده‌اند خدا، آفریدگار آنها، به ایشان رحم نخواهد کرد و شفقتی نسبت به آنان نشان نخواهد داد.

 Och det skall ske på den tiden  att HERREN anställer en inbärgning,  från den strida floden intill Egyptens bäck;  och I skolen varda insamlade,  en och en, I Israels barn.

در آن روز خداوند، مثل خرمنکوبی که گندم را از سبوس جدا می‌کند، تمام قوم خودش را از رود فرات تا مرز مصر یکی‌یکی جمع خواهد کرد.

 Och det skall ske på den tiden  att man stöter i en stor basun;  och de som hava varit borttappade i Assyriens land  och fördrivna till Egyptens land,      de skola då komma;  och de skola tillbedja HERREN  på det heliga berget i Jerusalem.

وقتی آن روز فرا رسد، شیپوری نواخته می‌شود و تمام قوم اسرائیل را که در آشور و مصر در تبعید به سر می‌برند، فرا خواهد خواند. آنها خواهند آمد و خداوند را در اورشلیم، در کوه مقدّس او، پرستش خواهند کرد.