Psalms 114

 När Israel drog ut ur Egypten,  Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,

Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

 då vart Juda hans helgedom,  Israel hans herradöme.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.

 Havet såg det och flydde,  Jordan vände tillbaka.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

 Bergen hoppade såsom vädurar,  höjderna såsom lamm.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

 Varför flyr du undan, du hav?  Du Jordan, varför vänder du tillbaka?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

 I berg, varför hoppen I såsom vädurar,  I höjder, såsom lamm?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

 För Herren må du väl bäva, du jord,  för Jakobs Guds ansikte,

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

 för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö,  hårda stenen till en vattenkälla.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.