Psalms 114

Da Israel drog ut av Egypten, Jakobs hus fra et folk med fremmed tungemål,

وقتی بنی‌اسرائیل مصر را ترک کرد و وقتی فرزندان یعقوب از سرزمین بیگانه خارج شدند،

da blev Juda hans helligdom, Israel hans rike.

یهودا قوم مقدّس او و اسرائیل ملک خاص او گردید.

Havet så det og flydde, Jordan vendte om og løp tilbake.

دریای سرخ با دیدن آنها گریخت و رود اردن به عقب بازگشت.

Fjellene hoppet som værer, haugene som unge lam.

کوهها مانند قوچها و تپّه‌ها، همچون برّه‌ها به جست و خیز پرداختند.

Hvad har hendt dig, du hav, at du flyr, du Jordan, at du vender om og løper tilbake,

ای دریا تو را چه شده است که گریختی؟ و ای رود اردن چرا به عقب برگشتی؟

I fjell, at I hopper som værer, I hauger som unge lam?

ای کوهها و ای تپّه‏ها چرا مانند قوچها به جست و خیز پرداختید؟

For Herrens åsyn bev, du jord, for Jakobs Guds åsyn,

ای زمین در برابر خداوند و در حضور خدای یعقوب بلرز،

han som gjør klippen til en vannrik sjø, den hårde sten til en vannkilde!

زیرا او کسی است که صخره را به دریاچه تبدیل نمود و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری ساخت.