II Corinthians 9

در واقع هیچ نیازی نیست كه دربارهٔ وجوهی كه به عنوان اعانه برای مقدّسین فرستاده می‌شود، برای شما بنویسم؛

Thi om Hjælpen til de hellige er det overflødigt at skrive til eder;

زیرا می‌دانم كه شما مایل هستید كمک كنید. من نزد مردم مقدونیه از شما تعریف کرده‌ام و گفته‌ام كه ایمانداران ما در یونان از سال پیش تا به حال آمادهٔ كمک بوده‌اند و اشتیاق شما، عدّهٔ زیادی از آنان را برای این كار برانگیخته است.

jeg kend eders Redebonhed, for hvilken jeg roser mig af eder hos Makedonierne, at nemlig Akaja alt fra i Fjor har været beredt; og eders Nidkærhed æggede de fleste.

9:3

اكنون این ایمانداران را پیش شما می‌فرستم و برای اینکه تعریفی كه ما از شما كرده‌ایم سخنان پوچ نباشد، همان‌طور كه من به ایشان قول داده بودم، آمادهٔ كمک به آنها باشید.

Men jeg sender Brødrene, for at vor Ros over eder i dette Stykke ikke skal vise sig tom, og for at I.som jeg sagde, må være beredte.

9:4

وگرنه، اگر اهالی مقدونیه همراه من بیایند و ببینند كه پس از آن‌همه اعتمادی كه به شما داشتم، شما آمادهٔ كمک نیستید، ما در مقابل آنها شرمنده خواهیم شد تا چه رسد به شما!

for at ikke, når der kommer Makedoniere med mig, og de finder eder uforberedte, vi (for ej at sige I) da skulle blive til Skamme med denne Tillidsfuldhed.

9:5

پس لازم دانستم كه این ایمانداران را وادار كنم كه قبل از من پیش شما بیایند و هدایای شما را كه وعده كرده بودید، قبلاً آماده سازند تا وقتی من به آنجا برسم آن اعانه آماده باشد و معلوم شود كه بخشش شما از روی میل بوده است و نه به اجبار.

Derfor har jeg anset det for nødvendigt at opfordre Brødrene til at gå i Forvejen til eder og forud bringe eders tidligere lovede Velsignelse i Stand, for at den kan være rede som Velsignelse og ikke som Karrighed.

9:6

به‌یاد داشته باشید: کسی‌که بذر كم بكارد محصول كم درو خواهد كرد و آنکه دانهٔ بسیار بكارد محصول فراوان درو خواهد نمود.

Men dette siger jeg: Den, som sår sparsomt, skal også høste sparsomt, og den, som sår med Velsignelser, skal også høste med Velsignelser.

9:7

پس هركس باید مطابق آنچه در دل خود تصمیم گرفته است، بدهد و نه از روی بی‌میلی و اجبار، زیرا خدا كسی را دوست دارد كه با شادی می‌بخشد.

Enhver give, efter som han har sat sig for i sit Hjerte, ikke fortrædeligt eller af Tvang; thi Gud elsker en glad Giver.

9:8

و او قادر است كه هر نوع بركتی را به شما عطا فرماید تا همیشه به اندازهٔ كفایت و حتّی بیش از آن داشته باشید تا بتوانید با سخاوتمندی در امور خیر و نیكو بذل و بخشش كنید.

Men Gud er mægtig til at lade al Nåde rigeligt tilflyde eder, for at I i alting altid kunne have til fuld Tilfredshed og have rigeligt til al god Gerning,

9:9

چنانکه كتاب‌مقدّس می‌فرماید: «او با سخاوت به نیازمندان می‌بخشد و خیرخواهی او تا به ابد باقی است.»

som der er skrevet: "Han spredte ud, han gav de fattige, hans Retfærdighed bliver til evig Tid."