Psalms 27

La Eternulo estas mia lumo kaj mia savo; kiun mi devas timi? La Eternulo estas la forto de mia vivo; kiu povas min teruri?
Ψαλμος του Δαβιδ. Ο Κυριος ειναι φως μου και σωτηρια μου τινα θελω φοβηθη; ο Κυριος ειναι δυναμις της ζωης μου απο τινος θελω δειλιασει;
Kiam alproksimiĝos al mi malbonfarantoj, por manĝi mian karnon, Miaj kontraŭuloj kaj malamikoj, ili surpuŝiĝos kaj falos.
Οτε επλησιασαν επ εμε οι πονηρευομενοι, δια να καταφαγωσι την σαρκα μου, οι αντιδικοι και οι εχθροι μου, αυτοι προσεκρουσαν και επεσον.
Se elpaŝos kontraŭ min armeo, Mia koro ne ektimos; Se leviĝos kontraŭ min milito, Ankaŭ tiam mi havos fidon.
Και αν παραταχθη εναντιον μου στρατευμα, η καρδια μου δεν θελει φοβηθη και αν πολεμος σηκωθη επ εμε, και τοτε θελω ελπιζει.
Nur unu aferon mi petas de la Eternulo, nur tion mi deziras: Ke mi restu en la domo de la Eternulo en la daŭro de mia tuta vivo, Por rigardi la ĉarmon de la Eternulo, admiri Lian templon.
Εν εζητησα παρα του Κυριου, τουτο θελω εκζητει το να κατοικω εν τω οικω του Κυριου πασας τας ημερας της ζωης μου, να θεωρω το καλλος του Κυριου και να επισκεπτωμαι τον ναον αυτου.
Ĉar Li kovros min en Sia kabano en la tago de malbono; Li kaŝos min en sekreta loko de Sia tendo; Sur rokon Li levos min.
Διοτι εν ημερα συμφορας θελει με κρυψει εν τη σκηνη αυτου Θελει με κρυψει εν τω αποκρυφω της σκηνης αυτου θελει με υψωσει επι βραχον
Kaj nun leviĝos mia kapo super miajn malamikojn, kiuj min ĉirkaŭas; Kaj mi oferfaros en Lia tendo oferojn de danko; Mi kantos kaj gloros la Eternulon.
και ηδη η κεφαλη μου θελει υψωθη υπερανω των εχθρων μου των περικυκλουντων με και θελω θυσιασει εν τη σκηνη αυτου θυσιας αλαλαγμου θελω υμνει και θελω ψαλμωδει εις τον Κυριον.
Aŭskultu, ho Eternulo, mian voĉon, kiam mi vokas; Korfavoru min, kaj respondu al mi.
Ακουσον, Κυριε, της φωνης μου, οταν κραζω και ελεησον με και εισακουσον μου.
De Vi diris al mi mia koro: Serĉu Mian vizaĝon. Vian vizaĝon, ho Eternulo, mi serĉas.
Ζητησατε το προσωπον μου, ειπε περι σου η καρδια μου. Το προσωπον σου, Κυριε, θελω ζητησει.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon, Ne forpuŝu en kolero Vian sklavon; Vi estis mia helpo, Ne forpuŝu kaj ne forlasu min, ho Dio de mia savo.
Μη κρυψης απ εμου το προσωπον σου μη απορριψης εν οργη τον δουλον σου συ εσταθης βοηθεια μου μη με αφησης και μη με εγκαταλειψης, Θεε της σωτηριας μου.
Ĉar mia patro kaj mia patrino min forlasis, Sed la Eternulo min akceptis.
Και αν ο πατηρ μου και η μητηρ μου με εγκαταλειψωσιν, ο Κυριος ομως θελει με προσδεχθη.
Instruu al mi, ho Eternulo, Vian vojon, Kaj konduku min sur ĝusta irejo, spite miajn insidantojn.
Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.
Ne fordonu min al la volo de miaj premantoj; Ĉar stariĝis kontraŭ mi falsaj atestantoj, plenaj de rabemeco.
Μη με παραδωσης εις την επιθυμιαν των εχθρων μου διοτι ηγερθησαν κατ εμου μαρτυρες ψευδεις και πνεοντες αδικιαν.
Se mi ne esperus vidi la bonecon de la Eternulo En la lando de vivantoj!
Ουαι εαν δεν επιστευον να ιδω τα αγαθα του Κυριου εν γη ζωντων.
Esperu al la Eternulo; Tenu vin forte, forta estu via koro; Jes, esperu al la Eternulo.
Προσμενε τον Κυριον ανδριζου, και ας κραταιωθη η καρδια σου και προσμενε τον Κυριον.