Psalms 4

4:1

Kiam mi vokas, respondu al mi, justa mia Dio! En premo Vi liberigas min; Korfavoru min, kaj aŭskultu mian preĝon.

Til sangmesteren, med strengelek; en salme av David.

4:2

Homidoj, ĝis kiam mia honoro estos malhonorata? Ĝis kiam vi amos vantaĵon kaj celos malveron? Sela.

Når jeg roper, da svar mig, min rettferdighets Gud! I trengsel har du gitt mig rum; vær mig nådig og hør min bønn!

4:3

Sciu do, ke la Eternulo apartigis la piulon por Si; La Eternulo aŭdas, kiam mi vokas al Li.

I veldige menn! Hvor lenge skal min ære være til spott? Hvor lenge vil I elske det som fåfengt er, søke løgn? Sela.

4:4

Tremu, kaj ne peku; Meditu en viaj koroj, sur viaj kuŝejoj, kaj estu fortikanimaj. Sela.

Vit dog at Herren har utkåret sig en from! Herren hører når jeg roper til ham.

4:5

Oferdonu oferojn piajn, Kaj fidu la Eternulon.

Vredes, men synd ikke! Tenk efter i eders hjerte på eders leie og vær stille! Sela.

4:6

Multaj diradas: Kiu montros al ni bonon? Direktu sur nin la lumon de Via vizaĝo, ho Eternulo!

Ofre rettferdighets offere, og sett eders lit til Herren!

4:7

Vi metis ĝojon en mian koron, pli ol dum ilia greno kaj ilia mosto plimultiĝas.

Mange sier: Hvem vil dog la oss se godt? Opløft du ditt åsyns lys over oss, Herre!

4:8

Pace mi kuŝiĝas kaj tuj endormiĝas; Ĉar Vi, ho Eternulo, loĝigas min sola en sendanĝereco.

Du har gitt mig glede i mitt hjerte, større enn deres når deres korn og most er mangfoldig. I fred vil jeg både legge mig ned og sove inn; for du, Herre, lar mig bo for mig selv, i trygghet.