Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!